Toen Tragic Shadows met diens eerste demo “Minha hora chegará” plotsklaps in mijn YouTube-feed passeerde, dacht ik op het eerste gehoor met een in het Pools zingende band te maken te hebben. Er schort duidelijk iets aan mijn talenkennis want toen ik gecharmeerd was door wat ik hoorde en me verdiepte in de band bleek het zowaar om een Braziliaans éénmansproject te gaan dat zijn teksten in het Portugees brengt. De maliënkolder en het zwaard waarmee Dracul (verder ook actief in de black/thrashmetalband Blasphemaniac) kwaad, maar ook wel een beetje cheesy, poseert, passen perfect in het middeleeuws blackmetalplaatje dat Tragic Shadows brengt, alleen een beetje bizar dat een Braziliaanse band een thematiek uit de Westerse geschiedenis hanteert. Zou cooler zijn het eigen historische verleden onder de aandacht te brengen, want van de blackmetalbands die liever in de duistere middeleeuwen zouden vertoeven, lopen er al tig rond op onze aardkloot.

Ondanks deze bemerking slaagt Dracul er toch in om ons terug te katapulteren naar taferelen die zich grofweg tussen 500 en1500 na Christus afspeelden op het Westerse continent. En dat doet de alleendoener vooral middels zijn betoverende keyboardmelodieën die in het plechtstatige intro “Dies irae” en het intermezzo “Criptas esquecidas” wel wat weg hebben van de dungeonsynth van een band als Summoning. Outro “O reino das sombras” spitst zich voornamelijk op duister kerkorgelspel toe en weet een duivelse atmosfeer te creëren.

Wanneer de gitaren in het titelnummer invallen, is dat om aanstekelijke melodieën en harmonieën op ons af te vuren waarin invloeden van klassieke metal doorschemeren, misschien nog net wat duidelijker in “Criaturas da noite“. Ondanks de versnelling die in het eerstgenoemde nummer ingebouwd is, raast onze Braziliaanse ridder niet in volle gallop over het slagveld, maar gaat hij voornamelijk voor een mid-tempo drafje. Muzikaal hoor ik in Tragic Shadows’ muziek best wel wat old-school Poolse invloeden terug met een vleugje Helleense dramatiek in de melodieën, hoewel Dracul dus wel degelijk in het Portugees ten strijde trekt.

Afsluiten doet Tragic Shadows met “O ancestral” een coversong van Art Malefica, een Brazilaanse blackmetalband die reeds in 1997 werd opgericht maar nooit verder is geraakt dan een hele resem demo’s. Dit nummer staat in zijn originele versie op diens tweede demo “As florestas do sul” uit 2001 en wijkt wel wat af van het eigen materiaal daar het tempo hier een heel pak hoger ligt en toetsen de striemende tremoloriffs bijna voortdurend vergezellen, daar waar die in de eigen volbloed blackmetalcomposities eerder spaarzaam ingezet worden en de gitaar meer harmoniegericht bespeeld wordt.

Wel wat magertjes dat “Minha hora chegará” eigenlijk slechts twee volwaardige eigen songs bevat als we het intro, het intermezzo, het outro en de cover van Art Malefica niet meetellen. Maar hé, het betreft dan ook slechts een eerste demo die trouwens een erg degelijke organische sound meekreeg; je dient geen schrik te hebben dat er heer erg lofi gemusiceerd wordt. Mooi eerste visitekaartje van de Braziliaan. Of Tragic Shadows’ tijd écht zal komen, zal de toekomst uitwijzen.

JOKKE: 75/100

Tragic Shadows – Minha hora chegará (Eigen beheer 2022)
1. Dies irae (Intro)
2. Minha hora chegará
3. Criptas esquecidas
4. Criaturas da noite
5. O reino das sombras
6. O ancestral (Art Malefica cover)