Of het individu dat achter de initialen DM schuilgaat een oude bekende is, daar hebben we het raden naar. In elk geval heeft de man uit Salem (wat een uitvalsbasis voor een blackmetalproject ook!) met Gudsforladt reeds een debuut en hele resem EP’s op zijn naam staan, waarvan de eerste in 2016 verscheen. Zou die Deense bandnaam toevallig van het gelijknamige album uit 2003 van Nortt kunnen komen? Nu was het Amerikaanse project mij tot nu toe niet bekend, maar eens ik de voorgaande langspeler “Guilt.” een kans geef snap ik best waarom dat zo gebleven was. Interessant vind ik die plaat nu niet te noemen, en de sound was evenzeer niet om over naar huis te schrijven.

Eigenlijk lijkt Gudsforladts discografie bij nadere inspectie pas echt de moeite te worden met de “Possible realms” EP uit 2020. Na enkele EP’s die ofwel saaie black metal lieten horen, ofwel een klungelige injectie van postrock probeerden bewerkstelligen, leek DM avontuurlijker oorden op te zoeken en sloeg hij een nieuwe weg in, die uiteindelijk leidde tot het dit maand uitgebrachte “Friendship, love and war”. Aparte titel voor een blackmetalalbum, maar daar kunnen we acts als Det Eviga Leendet of Cultes Des Ghoules ook van beschuldigen.

Wanneer “Ride forever in the shadow of the mountain” er echter zonder veel poespas in vliegt wordt snel duidelijk dat het romantische van de titel ondanks de er meteen in hakkende drums zeer aanwezig is, en dat in de vorm van een warme lead gitaar waarmee DM de ene oorwurm na de andere uitperst, en daarbij niet afgeschrikt wordt door enkele euforische uitstapjes richting de traditionele heavy metal (“Tower of the moon”), een beetje zoals Stormkeep dat op het magistrale “Tales of othertime” deed. Maar dan rauwer, veel rauwer, en dat vaak op verschroeiend tempo.

Naast het feit dat Gudsforladt er dus een zeer melodieuze en epische insteek op nahoudt mogen we niet vergeten dat het project anno 2022 deel uitmaakt van de huidige lichting aan USBM bands, en dat betekent raw black metal. We zouden er uit gewoonte bijna het woordje ‘vampyric’ tussen plakken, maar dat gaat in het geval van Gudsforladt niet op. Wat wel herkenbaar is zijn de ijle screams die onverstaanbaar vanuit de verte komen aanzwellen. DM weet echter origineler uit de hoek te komen dan veel van zijn scenegenoten, want de heavymetalepiek doet zich niet enkel voor in het gitaarspel, het heerschap weet ook hoe hij opruiende cleane vocals moet inzetten. Gelukkig weet DM dat al het goede met mate komt. Cool detail!

Met elf songs over vierenvijftig minuten is “Friendship, love and war” een ganse hap geworden, toch luistert de plaat vlot weg. Dat we met rauwe black te maken hebben staat buiten kijf, maar Gudsforladt poogt het buiten de geplaveide paden te zoeken met een combinatie van meeslepend gitaarwerk, enkele verrassende wendingen (“Lands eternal taken”) en een algemeen triomfantelijke sfeer, zoals het een op fantasy geïnspireerde plaat betaamt. Dat laatste wordt door de krachtige sound nog meer in de verf gezet. Al bij al is “Friendship, love and war” ondanks het warmbloedige artwork en ietwat bekakte titel een bijzonder onderhoudende en energieke plaat geworden, waarmee Gudsforladt eindelijk het potentieel ontwikkelt waarvan ik bij het beluisteren van het debuut zelfs betwijfelde of het er überhaupt was!

CAS: 86/100

Gudsforladt – Friendship, love and war (Night Of The Palemoon & Not Kvlt Productions, 2022)
1. Ride forever in the shadow of the mountain
2. Tower of the moon
3. The three sights
4. Instrumental interlude I
5. Beyond where they may follow
6. Lands eternal taken
7. Lands eternal taken II
8. The criminal and his willing sacrifice in repentance
9. Instrumental interlude II
10. Heads bowed in silent prayer
11. Friendship, love and war (Valinor’s canon)