Al wie het zwart voor ogen ziet worden van naar Deafheaven’s “Sunbather“-hoes te staren of wie een titel als “Bloem” te melig vindt voor een blackmetalplaat, zal waarschijnlijk ook serieus de wenkbrauwen moeten fronsen bij het aanhoren van de omschrijving sun-kissed black metal. Dat is immers hoe zanger/gitarst Wouter D. (o.a. ex-Kuar Nhial en Lichtschade) en percussionist A. Lawson de muziek van hun Gifts Of Blankets aan de man of vrouw (of x) willen brengen. Gifts Of Blankets heeft Gent als uitvalsbasis en wetende dat dat zo wat de meest progressieve stad in ons Belgenlandje is, zal het u niet verbazen als we vertellen dat er meer aan de hand is bij het duo dan louter muziek schrijven. Enigszins vergelijkbaar met enkele Church of Ra-leden mogen we Gifts Of Blankets eveneens als een multi-disciplinair gegeven zien daar het duo ook actief is als hedendaags dans- en theaterproject.

“¡A la mina no voy m​á​s!“, debuut-EP van Gifts Of Blankets, is een poging om flamenco-muziek (!!) vanuit een blackmetalperspectief te benaderen en tevens een herwerking van de muziek die bij hun gelijknamige metalballet hoort. Thematisch gezien worden onderwerpen als uitbuitende arbeid (de Spaanstalige titel laat zich dan ook vertalen als “ik ga niet meer naar de mijn”) en de radicale omverwerping van onderdrukkende systemen behandeld. “Choissisez la vie. Pas la survie.” is het motto.

Wie flamenco en black metal zegt, komt al snel bij het Nederlandse experimentele ensemble Grey Aura uit, maar toch kunnen er niet meteen overduidelijke parallellen tussen beide bands getrokken worden, ook al deelden ze reeds samen het podium. De muziek van Gifts Of Blankets is immers minder snel en eerder mid-tot down-tempo (enkel halfweg “Learning to walk” en ergens in de opener passeert een typerende blackmetalversnelling), minder eclectisch (wat wil zeggen dat de flamenco en black metal mooi blenden) en de algehele toon is veel donkerder. Het warmbloedige karakter van flamencomuziek vermengt zich nochtans met het koude en nihilistische van black metal en ook de voor flamenco typerende dramatische expressie is duidelijk voel- en hoorbaar. De drie nummers ontwikkelen zich meermaals lange tijd volledig instrumentaal totdat Wouter op tijd en stond zijn vervormde en onheilspellende vocalen in de strijd gooit. Ook al neigt “Learning to walk” het meest naar ‘pure’ black metal, toch steekt het ritmische en sterk hypnotiserende “Por siguiriyas” er wat mij betreft bovenuit daar deze compositie het zwoele en aangename aan het grijze en onbehaaglijke weet te koppelen.

“¡A la mina no voy m​á​s!” kreeg een organische productie aangemeten die ongetwijfeld de live sound van het duo benadert (hoera ook voor het veelvuldig te horen chinacymbaal!). Soms blijf ik echter een beetje op mijn honger zitten – het titelnummer weet bijvoorbeeld niet de volle tien minuten te boeien en lijkt soms wat op de dool te zijn – maar luisterbeurt na luisterbeurt groeien de nummers wel en ongetwijfeld komt de band live het best tot zijn recht.

Wie niet vies is van een niet-alledaagse insteek wat betreft black metal dient “¡A la mina no voy m​á​s!” zeker eens uit te checken en wie over een old-school cassettedeck beschikt, kan zich zelfs een tot op 50 stuks gelimiteerde tape eigen maken. Te verkrijgen via Babylon Doom Cult Records.

JOKKE: 79/100

Gifts Of Blankets – ¡A la mina no voy m​á​s! (Babylon Doom Cult Records 2023)
1. A la mina no voy más
2. Por siguiriyas
3. Learning to walk