Funeral Fullmoon, het geesteskind van de illustere Chileen Magister Nihilfer Vendetta 218 bijgestaan door slagwerker Sepulchral Augury, heeft sinds diens oprichting in 2019 naast twee langspelers al aardig wat demo’s, splits en EP’s op diens conto staan, maar toch weet de band pas met “Unholy kingdom of diabolic emperors“, full-length nummer drie, een review op Addergebroed te scoren. De reden hiervoor is niet zo ver te zoeken: we waren immers nooit echt overtuigd over het niet zo memorabele stoffige zwartmetaal van deze band; dan scoorde de man beter met zijn andere act Faustian Spirit waarvan we vorig jaar diens “Blessed by the wings of eternity” van een mooie score voorzagen. Maar “Unholy kingdom of diabolic emperors” weet onder de noemer Funeral Fullmoon nu ook voor een eerste keer onze zintuigen op een positieve manier te prikkelen.

Daar waar debuut “Revelation of evil” (2020) op een kloeke 55 minuten speeltijd afklokte, werd opvolger “Poetry of the death poison” (2021) met amper 30 minuten heel wat korter en bondiger gehouden. Ook “Unholy kingdom of diabolic emperors” haalt het half uur niet, maar in die tijdspanne krijgen we wel een mooie dwarsdoorsnede te horen van enerzijds het puristische, archaïsche en conservatieve tweedegolfszwartmetaal dat in vier composities werd gegoten en anderzijds de atmosferische ambientklanken die Funeral Fullmoon aanwendt om een nachtelijke, sinistere sfeer op te bouwen in een piano-intro, interlude en outro.

Het zal de doorwinterde blackmetalfanaat onder u niet verbazen dat het voornamelijk oude Darkthrone en oude Mayhem regent in het Funeral Fullmoon-universum. De band schaart zich daarmee in de eindeloze poel aan acts die in de jaren ’90 zijn blijven hangen, enkel betreft het hier natuurlijk een band die pas in 2019 boven het occulte doopvont werd gehouden. De tijd is met andere woorden niet blijven stilstaan, maar het urenlang gapen naar de volle maan heeft eerder zo zijn terugwerkende kracht zo blijkt.

“Pact with the insane spirits” schalt als eerste volwaardige blackmetaltrack, gebukt onder een krassige lofi-productie, mid-tempogewijs uit de boxen. Zo wat halfweg weet een felle tremoloriff ons aangenaam te verrassen en dit blijkt ook het startschot te zijn om het tempo gevoelig op te voeren. Meer van dat graag! Ook “Misanthropic obssession” blijft lange tijd in doomy wateren hangen totdat een draaikolk aan het einde voor wat uitdaging komt zorgen, maar al bij al doet dit nummer me minder dan diens voorganger. De twee tracks die na het interlude volgen, kennen beide een eerder repetitief maar up-tempo stramien, waarbij het gitaarwerk halfweg “Enter the abyss” wederom de juiste snaar weet te raken.

Een échte hoogvlieger is “Unholy kingdom of diabolic emperors” nog niet geworden, maar Funeral Fullmoon laat wel horen progressie te maken ondanks het halsstarrig blijven vastklampen aan het recept van de klassieke blackmetalgrootvaders.

JOKKE: 71/100

Funeral Fullmoon – Unholy kingdom of diabolic emperors (Inferna Profundus Records 2023)
1. Intro
2. Pact with the insane spirits
3. Misanthropic obssession
4. Interlude
5. Demonic visions
6. Enter the abyss
7. Outro