Het Amerikaanse Luring – niet te verwarren met het Franse Lure waar we recent nog diens tweede full-length “Memories of humanity” van onder de loep namen – opereert nog steeds grotendeels in de schaduw. De line-up is immers in een dichte mist gehuld en ook de releases van de band vind ik moeilijk op te volgen, daar de LP-versies steevast heel wat later dan de initiële cassettereleases volgen en dan ook nog eens via verschillende labels worden uitgebracht. Zo voorzagen we in 2021 de tweede demo “Inimicitias veteres vulneribus desperatione” nog van een recensie n.a.v. de vinyluitgave op Inferna Profundus Records, hoewel deze eigenlijk het jaar ervoor al verscheen via Nithstang Productions. Het mij onbekende France D’Oïl Productions stond dan weer in voor de CD-release. Vorig jaar zag de eerste full-length “Victory fires ablaze under the banner of Lucifer” blijkbaar het levenslicht, wederom op tape via Nithstang, en dit jaar volgde de LP-versie via Poisonous Sorcery. Dit volwaardige debuut ging echter aan mij voorbij, maar we pikken de draad terug op middels “Triumphant fall of malignant Christ” dat in april al op tape verscheen via Nithstang en op 1 september een LP-release zal krijgen via Iron Bonehead Productions.

Twee dingen vallen op als we de langspelers vergelijken met de twee van een Latijnse titel voorziene demo’s. Ten eerste werd de snoeischaar in de songlengtes gezet waardoor deze nu gemiddeld een viertal minuten duren vergeleken met de double digit composities uit het verleden. Ten tweede is de productie er met rasse schreden op vooruit gegaan. Hoewel het potentieel van Luring op de demo’s zeker hoorbaar was, deed de brakke, winderige en lofi sound de nummers onrecht aan. Maar dat euvel is nu dus rechtgezet waardoor het veel beter genieten is van de donkere, melancholische en dromerige atmosferische black metal van het uit Pennsylvania afkomstige gezelschap (of eenmansleger – wie zal het zeggen?).

Luring heeft het duidelijk niet zo op onze lievenheer begrepen en maakt dat duidelijk middels mystieke en kwaadaardige composities die een evenwicht zoeken tussen hondsdolle intensiteit, rauwe melodieusheid, angstaanjagende atmosfeer, buitenaardse texturen en echoënde pijn in vocale vorm. Luring zet een spiraal van hypnotiserende haat neer die je als luisteraar voortdurend naar beneden wilt trekken. Elk nummer bouwt verder daar waar het vorige stopt, terwijl het tegelijkertijd een nieuw pad inslaat. Op die manier wordt een complex web van geluid geweven dat perfect congruent is, maar ook nooit wegkwijnt in oeverloze herhaling.

Invloeden op Luring kleven, is niet zo gemakkelijk. Het begeleidend schrijven geeft vroege Abigor en Gorgoroth en latere Nocternity en Lunar Aurora als enkele esthetische wegwijzers mee. Daar valt wel iets voor te zeggen, hoewel ik hier ook nog oude Manes aan zou kunnen toevoegen, maar ga vooral zelf eens luisteren als deze recensie je triggerde.

JOKKE: 82/100

Luring – Triumphant fall of the malignant Christ (Iron Bonehead Productions/Nithstang Productions 2023)
1. Crucifixion of the swine
2. Where forgotten spirits dwell
3. Strewn carcass of Christ
4. The axe of vengeance
5. Beyond the bounds of human life
6. Death is the master I obey
7. Burning flames of hatred
8. Feverish dreams of death
9. Black heart of stone
10. His holy resplendence extinguished in agony