Perfide, een naam die we de afgelopen maanden meermaals zagen passeren, evenals de intrigerende hoestekeningen die debuut “De republiek der zeven verenigde nederlanden” en de 7 inch EP “Ultieme vrijheid: Los van christelijke ketenen” een opvallend gezicht geven. We hebben ons de afgelopen weken verdiept in het zwartmetaal van dit Nederlandse gezelschap en dat was geen gemakkelijke opdracht gezien het soms listige en bedrieglijke karakter van de muziek. Bij deze krijgen jullie twee reviews voor de prijs van één, top deal!

Er zijn heel wat elementen die ons op debuut “De republiek der zeven verenigde nederlanden” (eerder verschenen al een demo en split met Hellevaerder) positief opvallen in de experimentele en atypische aanpak van het kwintet, maar er is ook wel één groot punt van kritiek. Maar laat ons met het goede nieuws beginnen. Eén van de troeven van Perfide is het avontuurlijke basspel van oprichter/voornaamste songschrijver Geteisem, meermaals knipogend naar de Noorse veteranen van o.a. Ved Buens Ende. Voorts zijn er de opmerkelijke, diverse, goed verstaanbare, verhalende en soms geniale en maniakale Nederlandstalige vocalen van A. die de (vrij compact gehouden) nummers naar een hoger niveau tillen. En tenslotte valt het strakke en erg gevarieerde drumspel van Tamboer op die zich bijvoorbeeld in “Voor het vaderland” mocht laten gaan door heel wat leuke drumfills te spelen.

Naast de muzikale troeven is er tenslotte ook de erg interessante en best unieke thematische invalshoek van Perfide. Zo combineert de full-length verhalen over de schaduwzijde van het welvaartsverleden van Nederland, vermengd met een satanische interpretatie van deze gebeurtenissen. De naam van de gehoornde wordt door A. dan ook meermaals aanroepen. De EP heeft het dan weer over het slavernijverleden en de viering van keti koti, een van oorsprong Surinaamse feestdag, jaarlijks op 1 juli, ter viering van de afschaffing van de slavernij.

Wat ons echter – in “Delfshaven 1628” en het titelnummer zelfs mateloos – stoort zijn de vaak atonale gitaarleads die in quasi elk nummer opduiken en hetzelfde irritante effect op ons uitoefenen als het gekras van nagels op een krijtbord. Nu vuurt gitarist V.Xul (met een verleden in het legendarische Liar Of Golgotha) in het old-school “De eerste VOC reis” en het punky “Dat dorp aan de zuyderzee” ook wel verpletterende riffs af die al eens doen denken aan de begindagen van Mayhem, maar die enerverende leads vormen een heuse smet op een voorts glanzend blazoen. Het maakt het dan ook niet zo gemakkelijk om een eindscore op “De republiek der zeven verenigde nederlanden” te kleven.

In de twee songs voor de EP “Ultieme vrijheid: Los van Christelijke ketenen” valt me op dat de strakheid van het drumspel hier werd ingeruild voor een soms rommelig boeltje. De switch van drummer zit hier hoogstwaarschijnlijk voor iets tussen. Sinds de EP krijgt gitarist V.Xul trouwens versterking van tweede gitarist RoacH. Muzikaal gezien liggen de twee tracks in het verlengde van het materiaal op de langspeler, maar met minder irritante leads (hoera!).

Perfide bezit heel wat potentieel – laat dat duidelijk wezen – en ook hun niet-alledaagse aanpak mag geprezen worden. Tevens hebben ze, na wat zoekende te zijn geweest op de eerste twee releases, best een eigen uniek smoelwerk gevonden. Spijtig genoeg maken die ambetante atonale leads daar deel van uit.

Perfide – De republiek der zeven verenigde nederlanden (Zwaertgevegt 2023)
1. De herbergier van Maasniel
2. Voor het vaderland
3. De eerste VOC reis
4. Delfshaven 1628
5. De republiek der zeven verenigde nederlanden
6. Staten-Generaal der nederlanden
7. Schuttersgilde
8. Dat dorp aan de zuyderzee
9. De gehoornde heer
10. De molenaar van Maasniel

JOKKE: 72/100

Perfide – Ultieme vrijheid: Los van Christelijke ketenen (Zwaertgevegt 2023)
1. Tula
2. Lohkay

JOKKE: 70/100