De bandnaam kan in dit geval letterlijk genomen worden want de Zwitsers van Kvelgeyst hebben me de afgelopen weken als een heuse kwelgeest behandeld met hun tweede langspeler “Blut, Milch und Thränen“. Nu wist ik wel al van debuut “Alkahest” dat de heren, die tot het Helvetic Underground Committee (o.a. Ateiggär, Lykhaeon, Tempel Wolf, Ungfell, Urgeist, …) behoren, niet vies zijn van een eigengereide aanpak en experimentele twisten in hun black metal, maar toch weet ik ook na meerdere luisterbeurten nog steeds niet goed wat ik van “Blut, Milch und Thränen” moet vinden.

De muziek op “Blut, Milch und Thränen” werd enigszins onconventioneel opgenomen als twee afzonderlijke nummers die in verschillende delen werden onderverdeeld om te corresponderen met het aangrijpende verhaal dat het trio Meister T. (bass, keyboards, zang), V. Knüppelknecht (drums, zang) en Urgeist (gitaar, zang) met het album wil vertellen. Kvelgeyst brengt het relaas van een alchemist die, geteisterd door visioenen, op zoek gaat naar een adept die op zijn beurt zal dienen als slachtoffer in een sinister ritueel, in de hoop unio mystica (hartstochtelijk streven naar de vereniging van de ziel met God) te bereiken. Aanvankelijk is hij tevreden, aangezien hij al snel een adept uit de goot opvist. Maar, helaas voor hem, wordt hij uiteindelijk geconfronteerd met het besef dat hij zijn visioenen fout heeft geïnterpreteerd, en dat het niet hij is die de adept opoffert in zijn streven naar openbaring, maar dat hij zelf moet dienen als het offerlam bij de rituele slachting waardoor de adept unio mystica kan bereiken. Dit drijft de adept dan weer tot totale waanzin.

Die waanzin word regelmatig perfect vertaald naar allerhande onverwachte twisten zoals koperblazersecties, akoestische intermezzi, delirium-achtig clean gitaarspel, een gevarieerd vocaal wisselspel vol demonische uithalen, heldere koorzang en manische screams en avontuurlijke uitstapjes richting onvervalste heavy metal inclusief gitaarsolo’s. Net als hun Oostenrijkse collega’s van Kringa kiest Kvelgeyst niet alleen muzikaal, maar ook qua visuele presentatie in promotionele bandfoto’s niet voor een standaard visualisatie. Daar waar Kringa’s eigenzinnigheid ons op “All stillborn fires, lick my soul!” begin dit jaar echter nog aangenaam wist te verrassen, lijkt de mayonnaise in het geval van deze tweede Kvelgeyst-langspeler net niet te willen pakken. Pas op, nummers zoals de enorm opzwepende en meer dan negen minuten durende opener “Stufe I: Von blitzartiger Wucht in Visionen getaucht“, het melodieuze “Stufe IV: Angstrad, Gallentrank” en de hallucinogene start van “Stufe V: Hauptraub durch Klingenhieb” doen het wel heel goed, maar als geheel mist deze plaat toch wel wat cohesie en samenhang, alsof er te veel ideeën in elk nummer gepropt moesten worden en waardoor er serieus van de hak op de tak gesprongen wordt. Enigszins teleurgesteld in deze nieuwe worp van Kvelgeyst dus, maar ongetwijfeld zijn er avontuurlijke geesten die hier helemaal los op gaan.

JOKKE: 73/100

Kvelgeyst – Blut, Milch und Thränen (Eisenwald 2023)
1. Stufe I: Von blitzartiger Wucht in Visionen getaucht
2. Stufe II: In der Galgenvögel Gossen
3. Stufe III: Purpur besiegelter Schwur
4. Stufe IV: Angstrad, Gallentrank
5. Stufe V: Hauptraub durch Klingenhieb
6. Stufe VI: Zum garstig’ Bettelvolk zurückgetrieben