Geen familiekiekje maar -muziekje is wat het geslacht Kråbøl ons in de vorm van “Never” voorschotelt. Misschien niet de meest welluidende Noorse familienaam, maar wie de kwalitatieve output van Terratur Possessions iets of wat volgt, zou zanger, gitarist en keyboardspeler Brage Kråbøl moeten herkennen van de tamelijk recente band Misotheist en zijn eenmansproject Enevelde. Vader Terje M. Kråbøl drumt momenteel bij Katechon, en geselde de ezelsvellen in het verleden bij o.a. Sarke en tal van andere bands in uiteenlopende niches van de zware metalen. Zijn meest bijzondere bijdrage is echter te horen op de legendarische Thorns “Trøndertun” tape uit 1992. Terje’s broer Stian Kråbøl beroert de dikke snaren en heeft releases met ondermeer Tulus, Khold, Sarke en Minas Tirith op zijn conto staan. Ook grootvader M. Kråbøl mocht een duit in het zakje doen als trompetblazer van dienst. Verwacht echter geen experimenteel werk want de bijdrage van de patriarch van de familie is eerder beperkt.

Dit eerste album kreeg de titel “Never” mee, maar die valt niet te interpreteren als de Engelse vertaling voor ‘nooit’, want het gaat hier over een Noorse term die zoveel als ‘berkenbast’ betekent, wat ook op de stijlvolle albumcover wordt weergegeven. Hier zal ongetwijfeld een diepere betekenis achter zitten, maar die ontgaat ons momenteel. Hoe dan ook, op “Never” wordt meer dan 30 jaar muzikaal vakmanschap van drie generaties gecombineerd. Getuige het muzikale palmares mag het geen wonder heten dat het afgeleverde familierecept zich in de zwartgeblakerde hoek der extreme metalen bevindt. Het lag wel enigszins in de lijn der verwachtingen dat de grootste parallellen met het werk van Brage kunnen getrokken worden want een eerder minimaal en monotoon van opzet gecomponeerde song als “Nattsvarte brunn” en diens onderhuidse spanning vertoont wel wat parallellen met Enevelde. En wie bekend is met dit solowerk zal er ook niet van versteld staan dat er wederom echo’s van de herkenbare verwrongen gitaarsignatuur van Thorns door sommige nummers schemeren. Niet voor niets dat deze blackmetalgrondlegger op Enevelde’s “Gravgang” reeds geëerd werd, het werd Brage waarschijnlijk al met de paplepel ingegeven.

Maar ondanks de less is more-aanpak schuilt er toch ook heel wat variatie en dynamiek in de zes composities waarbij Terje laat horen zich met alle tempo’s goed uit de slag te kunnen trekken. Het gitaarwerk van de felle opener “Talisman” grijpt dertig jaar na datum terug naar een oerklassieker als “De mysteriis dom sathanas“, een plaat die nog steeds resoneert in het genre. In “Perish” opnieuw een gitaarmelodie zoals Mayhem ze al lang niet meer schrijft en voorts vallen hier de galopperende ridecymbaalaccentjes van Terje op evenals helder gezongen achtergrondkoortjes die een snerpende gitaarlead vergezellen in het trage einde van deze song. “The blacken’d waterd sleep” baadt dan weer eerder in een industrieel aura dankzij het militante en marcherende drumwerk en de ijskoude en pikzwarte oldschoolriffs. “Fundaments” switcht tussen doom, groove en verwrongen Thorns-riffs en bevat keyboards en wederom heldere gezangen die op de achtergrond een religieus tintje toevoegen. “Armodsgrå” is terug een meer repetitief nummer met een atypisch ritme waarin de achtergrondtrompetten van bomba Kråbøl opdraven. Een tremololead meet deze afsluiter in zijn staart nog een episch cachet aan.

“Never” kreeg een ruwe doch transparante sound aangemeten en maar goed ook want op deze manier komen de subtiliteiten die in de riffs verscholen zitten goed over, net als alle drumaccenten die Terje in zijn solide spel gooit en de vele frivole basloopjes van Stian. Brage’s overweldigende en bulderende screams vormen de kers op de taart. Met “Never” laat de familie Kråbøl horen over heel wat muzikaal talent te beschikken wat tot uiting komt in deze plaat die elementen en invloeden uit drie decennia aan black metal tot een interessant en beklijvend geheel kneedt. Deze nieuwste worp van Terratur Possessions met, naast dit debuut, ook de eerste plaat “Weaver of the black moon” van Parfaxitas en het nieuwe Whoredom Rife-album “Den vrede makt” is driemaal een schot in de roos.

JOKKE: 89/100

Kråbøl – Never (Terratur Possessions 2024)
1. Talisman
2. Perish
3. Nattsvarte brunn
4. The blacken’d waterd sleep
5. Fundaments
6. Armodsgrå