Al sinds we in 2016 de eerste demo van Häxenzijrkell aanhoorden zijn we in de ban van deze enigmatische Duitse band. Zo hard zelfs dat we de heren vorig jaar als headliner van ons eerste event wilden boeken, maar een gewijzigde arbeidsplanning van de drummer gooide roet in het eten. Gelukkig viel de betoverende kracht van Häxenzijrkell enkele maanden later op het podium van Unholy Congregation te aanschouwen. De rauwe black metal uit de demodagen werd in de loop van enkele splits en twee full-lengths (“Die Nachtseite” uit 2020 en “Urgrund” uit 2022) verder uitgediept tot hun kenmerkende ceremoniële, psychedelische en rituele sound van vandaag die met weinig andere bands kan vergeleken worden, hoewel enkele Urfaustiaanse trekjes wel hoorbaar zijn. Anno 2024 is deze heksenkring middels “Portal” bij hun vierde langspeler aanbeland. Het feit dat landgenoot H. (o.a. Oerheks, Silver Knife en LVTHN) nu als vast bassist is toegetreden, maakt het wat ons betreft nóg interessanter.

Geen drie epische tracks zoals op de twee voorgaande albums, maar vijf composities die drie kwartier lang beslag op ons leggen. Häxenzijrkell weet ons geduld zoals steeds danig op de proef te stellen, want opnieuw is de band niet gehaast diens ware aard te onthullen. Onderhuidse spanning wordt gestaag opgevoerd ook al is het tempo soms energieker dan ooit tevoren. Zo zijn we de helse furie waarmee opener “Atziluth” aftrapt niet bepaald gewend van de band.

Het sluimerende “Beriah” sluit meer aan bij de aanpak die we van Häxenzijrkell gewend zijn. Het tempo gaat de dieperik in er wordt met hypnotiserende repetitiviteit gespeeld waardoor de dronende black metal tot een groots en vervaarlijk starend monster uitgroeit. De vele mannelijke en vrouwelijk spokenwordpassages die voor een gespannen en angstaanjagende muzikale stilte zorgen, vormen intussen zo’n inherent onderdeel van Häxenzijrkell’s sound dat het vreemd zou zijn deze niet op één van hun releases te horen. Wel hebben er hoorbaar meer keys hun weg naar hun eigenzinnige sound gevonden.

“Yetzirah” meet zichzelf aanvankelijk een loodzwaar karakter aan waarbij sepulchrale deathmetalvibes zich in het zwartgeblakerde ritueel vermengen. “Assiah” ontbindt zijn duivels via loodzware beukende ritmes, rituele zang en spoken word en klinkt als vintage Häxenzijrkell. De ware kracht van de band culmineert in de dertien minuten durende grandioze en spookachtige enigmatische afsluiter “Aeon” wiens kosmisch aura de ganse rit koude rillingen over mijn ruggengraat doet lopen. Mijn kop eraf als de innemende heldere vocalen hier niet door Omega van Nubivagant vertolkt worden, een band die niet alleen eveneens bij Amor Fati onderdak vindt maar waarmee Häxenzijrkell ook een korte releasetour zal ondernemen.

Het transcendentaal ritualisme dat we van Häxenzijrkell gewend zijn komt op het van Kabbalistische kosmologie doordrongen “Portal” tot een waar hoogtepunt. De band staat duidelijk niet stil en blijft verder evolueren, maar klinkt desondanks nog steeds 100% als zichzelf. Ga dat zeker live aanschouwen tijdens Samhain in maart 2025!

JOKKE: 86/100

Häxenzijrkell – Portal (Amor Fati Productions 2024)
1. Atziluth
2. Beriah
3. Yetzirah
4. Assiah
5. Aeon