In het kielzog van diens vijfde full-length “Death is absent” komt het Finse Aethyrick met nog een release op de proppen, een split met de landgenoten van Marras. Beide exploten der Finse black metal zijn geen onbekenden voor dit portaal daar we onze mening over hun back catalogue al meermaals deelden. Hoewel beide bands er min of meer een andere stijl op nahouden, delen ze meer dan op het eerste gezicht lijk. Zo zouden de banden tussen Marras en Aethyrick teruggaan tot hun adolescentie toen de wil om de verborgen kunsten der zwarte metalen te verkennen voor het eerst adem haalde. In de afgelopen jaren hebben beide bands hun eigen draai aan het Finse blackmetalparadigma gegeven, hoewel beiden onmiskenbaar diep verankerd zitten in de tweede golf van het genre.

“A union of spectres” bevat drie gloednieuwe nummers van beide protagonisten. Het duo Gall en Exile, ofte Aethyrick, bijt de spits af met hun inmiddels kenmerkende geluid: smachtend en bij momenten zelfs een tikkeltje bitterzoet zoals in “Turning the wheel of seasons” glijdt hun weelderige black metal vol sterrenkijkende majestueusheid moeiteloos en gracieus de ziel binnen. Aan aangrijpende melodielijnen is er wederom geen gebrek en waar nodig zorgen subtiele toetsen nog voor extra sfeerzetting. De basgitaar voegt in “Turning the wheel of seasons” hoorbaar de nodige diepte toe en plechtstatige zangkoren dompelen deze track in een melancholisch aura onder totdat de opgestapelde donderwolken plotsklaps tot uitbarsting komen. In navolging van de meest recente langspeler ligt het tempo, ondermeer in “The roads walked alone“, ook nu weer iets hoger dan de hoofdzakelijk mid-temporegionen waarin het duo zich vroeger voortbeweegde. Het maakt het alleen maar interessanter en dynamischer hoewel ook een meer gematigde passage als de eerste helft van “Astral ecstasies” nog steeds weet te beroeren.

Marras klinkt een stuk ijselijker vergeleken met diens voorganger en brengt een vorm van black metal die met meer symfonische elementen opgeleukt wordt. Hun composities klinken dan ook als krachtige betoveringen die enerzijds nog de nodige agressie bevatten maar anderzijds ook fantasy-achtige en soms ietwat bombastische filmtaferelen schilderen. Gelaagde etherische synths, verhalende spoken word en sacrale zangkoren strekken zich uit over de grens tussen symfonisch en kosmisch, terwijl de basis met diens grimmige riffs en sappige krijsvocalen à la Pest (ex-Gorgoroth) ijzingwekkend uitpakt. Luister maar eens naar de donderende start van “Between two worlds” of de penetrante tremolo die “I belong in darkness” aanzwengelt. Wat het sextet hier drie nummers lang uitvreet zou fans van Vargrav, Odium, The Kryptik of Emperor moeten kunnen bekoren.

Aethyrick is iets meer gitaargedreven met een betoverende en pakkende sound waarbij de warmbloedige leads in de spotlights staan terwijl Marras meer frostbitten voor de dag komt en diens zwartmetaal met de nodige symfonische elementen op smaak brengt. Geslaagde alliantie!

JOKKE: 83/100 (Aethyrick: 82/100; Marras: 84/100)

Aethyrick/Marras – A union of spectres (Spread Evil Productions 2024)
1. Aethyrick – The roads walked alone
2. Aethyrick – Astral ecstasies
3. Aethyrick – Turning the wheel of seasons
4. Marras – Wanderer of time
5. Marras – Between two worlds
6. Marras – I belong in darkness