Er zijn op vijf jaar tijd al tal van releases van de Ancient Hounds via Medieval Prophecy Records verschenen. Het gaat hier om een collectief gelijkgestemde zwartgeblakerde zielen die ondermeer actief zijn in Regnum Tenebrarum, Crypts of Wallachia, Mischievous Wraith, Selenite Scrolls, Orkblut en Phlegethon’s Majesty. Die laatste is echter de eerste die zich aan een heuse langspeler durft te wagen met “Bygone atonements” als resultaat. De albumtitel betekent letterlijk “verzoeningen uit het verleden” en impliceert dat er in het verleden acties zijn ondernomen om spijt te betuigen of om vergiffenis te zoeken voor fouten of zonden. Dit kan bijvoorbeeld in historische, religieuze, of persoonlijke context worden gebruikt om te verwijzen naar spijtbetuigingen of offers die ooit zijn gebracht om schuld in te lossen. We zouden graag begrijpen op welke manier de albumtitel te rijmen valt met de thematiek van de band die doorgaans vertelt over de verschrikkingen, goddelijke wreedheden en het sadisme dat zich afspeelt in de domeinen van Hades, god van de onderwereld en de doden in de Griekse mythologie. Daar de bandleden de lippen echter stijf op mekaar willen houden, zullen we ons maar over de muziek op deze eerste full-length buigen.

Simultaan met deze langspeler verscheen tevens de “Rugged rifts of sighs and moans” compilatie op CD die de eerste twee demotapes, “Downward journey to tartaros domains” (2019) en “Condemned to dwell in the forbidden chasm” (2021), en de song die op de split met Gouffre terug te vinden was groupeert. Hoewel we het traditioneel en van alle overtollige balast gestripte zwartmetaal van onze landgenoten zeker kunnen pruimen valt, als je alle composities zo achter elkaar hoort, wel op dat het tempo wat meer variatie mag bevatten.

De zes nieuwe composities vol oude, obscure en mystieke black metal combineren de rauwheid en kilte van het verleden nog steeds, maar compositorisch gewijs werden de nodige stappen vooruit gezet. De enigszins verhalende opener “Seven silver coins” start bijvoorbeeld eerder op een mid-tempo en slepende manier waarna het tempo wel wat opgeschroefd wordt. Eenzelfde stramien horen we in “Meads of Tumulus“, maar in “Sisyphus’ burden” musiceren de heren het grootste deel van diens zeven minuten speeltijd aan een traag tempo. De angstaanjagende keyboards en heldere zanguithalen die hier ingezet worden dragen bij aan de mystieke sfeer die we bv. ook bij Griekse acts als Varathron terugvinden. “Lethean comfort” sluit eerder aan bij het meer up-tempo repetitieve recept van het vorige werk, maar sluit wel af met een heerlijk trage en vunzige finale. “Gorgons and lamias” brengt beide angstaanjagende vrouwelijke monsters en wezens uit de Griekse mythologie op een gepaste wijze tot leven door allerlei onheilspellende spokenwordsamples en macabere toetsen in de song te integreren. Drevna Koza (Selenite Scrolls) toont zich hier bovendien een waardig blackmetalvocalist. In afsluiter “Pyriphlegethon“, ook vaak afgekort tot Phlegethon, bevaren we vijf minuten lang en op de tonen van horroreske ambient deze vurige met lava gevulde rivier die doorheen de Hades liep.

Liefhebbers van het vorige werk van Phlegethon’s Majesty kunnen “Bygone atonements” zonder verpinken aanschaffen want hun sound die de ijselijke en snelle elementen van jaren ’90 black metal van Centraal- en Noord-Europese origine combineert met spookachtige keyboards die Helleens zwartmetaal zo typeren, wordt hier nog verder verfijnd en op een meer dynamische manier geserveerd. Het deed de band dan ook goed eerst enkele demo’s op te nemen alvorens met deze sterk overtuigende langspeler voor de boeg te komen.

JOKKE: 84/100

Phlegethon’s Majesty – Bygone atonements (Medieval Prophecy Records 2024)
1. Seven silver coins
2. Meads of Tumulus
3. Sisyphus’ burden
4. Lethean comfort
5. Gorgons and lamias
6. Pyriphlegethon