De voorbije weken vloeide er heel wat inkt over het feit dat het Zweedse Bloodbath als nieuwe frontman voor Nick Holmes van Paradise Lost had gekozen. Internetfora werden volgezeikt over het feit of hij zich al dan niet goed van zijn taak zou kwijten, gezien het feit dat het haast een eeuwigheid geleden lijkt dat de brave man zijn grafputrochel nog eens van stal had gehaald. Voorganger Mikael Åkerfeldt (Opeth) overklassen lijkt op papier reeds een verloren zaak, daar deze zowat over de ultieme, meest diepe (maar verstaanbare!) deathgrunt beschikt. Spilfiguren achter Bloodbath zijn Anders “Blakkheim” Nyström en  Jonas Renkse, tevens de masterminds achter Katatonia, aangevuld met Per “Sodomizer” Eriksson (tot voor kort tweede gitarist bij Katatonia) en Martin Axenrot (Opeth). Dat Anders en Jonas erg grote fan zijn van de “Gothic” plaat van Paradise Lost uit 1991, weet eenieder die de band iets of wat volgt. Het zal voor beide heren dan ook een natte droom zijn dat ze good ol’ Nick hebben kunnen strikken. En dat ze een stevig potje heerlijke old school death metal kunnen spelen, bewijzen ze reeds sinds 2000.

De nieuwe vierde langspeler met de gezegende titel “Grand morbid funeral” deelt direct een uppercut van jewelste uit met opener “Let the stillborn come to me” en veegt alle vooroordelen over Holmes van de baan. Wat een opener! Meteen dient de link gelegd te worden naar Vallenfyre, de old school death metal band van Gregor Mackintosh, gitarist bij Paradise Lost. “Total death exhumed” hakt er eveneens genadeloos op in, maar bevat ook tragere passages en enkele solo’s van Sodomizer. Het tragere werk wordt niet vergeten met “Church of vastitas” en de titeltrack, beide voorzien van subtiele kerk- en koorzang. “Grand morbid funeral” is geen logische vervolgoefening op voorganger “The fathomless mastery” en keert eerder terug naar de warme sound en oude stijl van “Nightmares made flesh” uit 2004. Iets minder technische hooks dus en een pak minder catchy, en terug meer Zweeds qua sound. Dat Martin zijn bijnaam “Axe” niet uit de lucht gegrepen is, bewijst hij o.a. op het stampende “Anne”, het hakkende “Unite in pain” en het felle “Famine of God’s word”, dat een korte blastpassage bevat. Anders laat halverwege “Mental abortion” zijn voorliefde voor melodie naar bovenkomen mits een onverwachte melodieuze passage inclusief solo. Het contrast wordt daarna opgezocht in het met momenten snelle en thrashy “Beyond cremation”. In het variërende en catchy “His infernal necropsy” leeft elk bandlid zich naar hartelust uit (hoewel de bas wel wat ondergesneeuwd is in de totaalsound). Liefhebbers van solo’s komen aan hun trekken in “My torturer” en tal van andere tracks. Eric Cutler (Autopsy) leverde hiervoor enkele solo’s aan en zijn collega Chris Reifert zingt ook nog een deuntje mee op “My torturer“.

Bloodbath bewijst met “Grand morbid funeral” dat ze tot de absolute top qua death metal behoren. Dit gaat live tijdens de zomerfestivals een waar bloedbad aanrichten in de moshpit. Of Nick Holmes de beste brulboei in de geschiedenis van de band is, moet ieder maar voor zich uitmaken, maar feit is dat hij de tegenstanders een serieus poepje laat ruiken. Dé death metalplaat van het jaar!

JOKKE: 90/100

Bloodbath – Grand morbid funeral (Peaceville Records 2014)
1. Let the stillborn come to me
2. Total death exhumed
3. Anne
4. Church of vastitas
5. Famine of God’s word
6. Mental abortion
7. Beyond cremation
8. His infernal necropsy
9. Unite in pain
10. My torturer
11. Grand morbid funeral