Na zes jaar duikt het Amerikaanse kwintet Minsk uit de diepte omhoog om haar nieuwste worp “The crash & the draw” op de mensheid los te laten. Drie vijfde van de band rond oprichter/bezieler Chris Bennett werd in deze periode vernieuwd. Dit nieuw bloed is de inspiratie duidelijk ten goede gekomen, want de nieuwe plaat staat garant voor een vijfenzeventig minuten durende ontdekkingsreis doorheen de boeiende leefwereld van Minsk. Centraal op “The crash & the draw” staat de mastodont “Onward procession”, die maar liefst een kwart van de totale speelduur opslokt. Je kan deze monumentale track als een soort microkosmos binnen het universum van de plaat zien, waarrond de andere songs als een satelliet draaien. “Onward procession” is opgedeeld in vier bewegingen die samenvallen met de vier seizoenen van een hemels jaar. “Dynamiek” staat centraal in de muzikale expressie van de band en ze houden er bijgevolg totaal geen gangbare songstructuren op na. Het is een beetje zoals een spelletje “Finding Wally”: als je goed zoekt in het totaalplaatje vind je de herkenningspunten en kapstokken wel, waaraan je je avonturiersmantel kan ophangen om meegezogen te worden doorheen een expeditie langs de diepste krochten van de zee en de hoogste toppen van de wereld. En alles wat ertussen zit. Bulderende doom en massieve sludge mokerslagen doen de wijzer van de seismologische meter in het rood slaan. Nu weet ik hoe de Nepalezen zich recent gevoeld moeten hebben als de grond onder je voeten davert van jewelste. Na deze donderstorm duiken we met “Conjunction” van een klif het water in. De rust en extase die deze ambient track uitstraalt weerspiegelt het gelukzalige gevoel van warm water op je huid terwijl je je over geeft aan de pracht en praal van het overdonderende kleurenpallet van het “Great Barrier Reef”. De rust wordt doorgetrokken in “The way is through”, maar als een soort processierups met gevaarlijke brandharen, die bij bedreiging afgeschoten worden, ontpopt deze song zich geleidelijk aan tot een vervaarlijke plaag van processievlinders. De puls van “To you there is no end” wordt gestuwd door tribal drumwerk, een element dat we nog kennen van hun oudere werk op “The ritual fires of abandonment”. Het moge wel duidelijk zijn dat Minsk zichzelf met “The crash & the draw” heeft weten te overtreffen en zelfs een Neurosis zal hier met open mond en ogen naar staan kijken.

JOKKE: 91/100

Minsk – The crash & the draw (Relapse Records 2015)
1. To the initiate
2. Within and without
3. Onward procession I. These longest of days
4. Onward procession II. The soil calls
5. Onward procession III. The blue hour
6. Onward procession IV. Return, the heir
7. Conjunction
8. The way is through
9.To you there is no end
10. To the garish remembrance of failure
11. When the walls fell