Met deze zwoele temperaturen zou een banana split er wel ingaan. Omdat ik echter wat vakantiekilo’s wil kwijt geraken, opteer ik voor een andere split, eentje waarbij twee Nederlandse black metal acts de handen in mekaar slaan. Op kant A treffen we het Gelderse Wederganger aan met een song die op net geen kwartier afklokt en hierdoor meer ruimte laat voor uitgesponnen, instrumentale passages in vergelijking met het werk dat op het vorig jaar verschenen “Halfvergaan ontwaakt” te horen viel. Nu moet ik zeggen dat ik Wederganger beter vind klinken wanneer ze meer to the point tewerk gaan. Aan het begin van de song is het smullen van de afwisselende vocale strijd tussen woordenkrijser Botmuyl en de meer plechtige zang van Alfschijn, maar daarna maakt het gekende receptuur plaats voor een nietszeggende terughoudende passage, die de vaart uit het nummer haalt en plots een langgerekt middenstuk inluidt waarin de band de atmosferische hipster black tour opgaat. Ik hoop dat het bij een experiment blijft want Wederganger is een band die middels één langspeler echt wel reeds een eigen smoelwerk heeft weten te ontwikkelen dat hen beter afgaat. Door de aanpak van dit “Klaroenen van de dood” past het nummer wel goed bij “Vederlicht verraad”, de Laster song die zeventien minuten van kant B opeist. Het uit Utrecht afkomstige, achter artistieke maskers verscholen trio voelt zich meer als een vis in het atmosferische black metal water, hoewel ook zij niet de volledige rit boeiend kunnen houden. Wel blinken beide bands uit in het neerpennen van prozaïsche Nederlandstalige teksten en omdat deze in het geval van Laster een pak minder verstaanbaar zijn wil ik u volgende veelzeggende tekstregels niet onthouden: “Zij tekent cirkels in de sneeuw; kundig en volgens oude wijs. Zij vindt ze niet zo schoon als vroeger. Traag, niet gestaag, bewerk ik hier het ijs.”

JOKKE: 75/100 (Wederganger: 71/100 – Laster: 79/100)

Wederganger/Laster – Split (Vàn Records 2016)
1. Wederganger – Klaroenen van de dood
2. Laster – Vederlicht verraad