De bloeiende Portugese black metal scene hebben we bij Addergebroed om één of andere reden bijna volledig links laten liggen, terwijl we steevast de nieuwste IJslandse snoepjes onder de loep namen. Nu zijn ze in Portugal wel niet zó inventief als in het hoge Noorden en gaat het er hier door de bocht genomen vrij old school aan toe. We verkondigden reeds onze mening over de laatste van Black Cilice en nu is het de beurt aan Irae, die deel uitmaken van een clubje gelijkgestemde zielen onder de noemer “Black circle“. Irae is één van de vele bands van een zekere Hugo Leal ofte Vulturius voor de black metal vrienden. De man is reeds vijftien jaar actief en heeft zich die periode verre van verveeld aan zijn uitgebreide discografie te zien. Vulturius kijkt duidelijk niet op een splitje of demo meer of minder. Op gebied van langspelers is “Crimes against humanity” de vierde in het rijtje, waarop de oprichter bijgestaan wordt door J. Goat op bas en Andrecadente op drums. Voor fijngevoeligheid of filosofische tekstflarden ben je bij Irae aan het verkeerde adres getuige songtitels als “In the name of Satan” of “Mastergoat” en het aantal keer dat er “Satan“, “Lucifer“, “Baphomet“, “Leviathan” of een ander koosnaampje van onze duivelse vriend gescandeerd wordt, is amper bij te houden. Soms roept ie het ook verdoken in het Portugees. Op de vinyl-insert staat dan ook een duidelijke boodschap te lezen: “Irae is black metal the way it is supposed to be manifested as. A big fuck off to the tolerant, valueless and safe “black metal” trend. … Black metal is intolerance!” Altijd fijn te weten wat je in huis haalt. Het tempo ligt meestal vrij hoog zonder echter blastsnelheden te halen, maar een mid-tempo song als “A um passo do fim” zorgt voor de aangename afwisseling. Als er gas gegeven wordt, haal ik de reeds lang vergane SM-knakkers van Tsathoggua voor de geest, hoewel een Impaled Nazarene ook niet misstaat als referentiepunt. “Beyond my torments” kent enkele zwartgeblakerde speed-metal momentjes à la Impiety, maar de allesvernietigende blitzkrieg van “Mastergoat” met serieuze Deströyer 666-vibe is het hoogtepunt van de plaat, zonder het niveau van de Aussies echter te halen. Hoe “Crimes against humanity” zich verhoudt ten opzichte van vorig werk, moet ik schuldig blijven. Ik heb geen tijd en zin om heel de discografie van Irae te gaan uitpluizen. Ik kom wel aan mijn trekken met deze.

JOKKE: 75/100

Irae – Crimes against humanity (Altare Productions 2017)
1. In the name of Satan
2. Beyond my torments
3. Genocide journey
4. Mastergoat
5. Da brandoa com ódio
6. The tongue of fire
7. The wildest existence
8. A um passo do fim
9. The sabbatical deathsign of moon