In 2014 verblijdde The Deathtrip ons met het album “Deep drone master“, wat een beest van een schijf was voor liefhebbers van old-school Noorse black met subtiele Dødheimsgard-invloeden. Niet moeilijk als je weet dat de extravagante zanger Aldrahn hier achter de microfoon stond. Het leverde o.a. in de vorm van “Making me” één van de beste black metal-nummers van de laatste tien jaar op. Daar het reeds geruime tijd stil was, had ik de hoop op een opvolger min of meer laten varen. Maar kijk, de wonderen zijn de wereld nog niet uit en plots was daar de aankondiging van een nieuwe plaat. Zangkunstenaar Aldrahn heeft het schip ondertussen wel verlaten daar ie te druk bezig is met Urarv, maar het Engelse bandbrein Host heeft als vervanger Kvohst weten strikken. Met een palmares waar o.a. Dødheimsgard, <code>, Beastmilk, Hexvessel en Grave Pleasures op prijken, is deze man natuurlijk ook niet de minste. Bleek zelfs dat hij in 2007 initieel als zanger voor The Deathtrip zou fungeren, maar dat het dan uiteindelijk toch zijn collega Aldrahn is geworden. Voor dit nieuwe album “Demon solar totem” laten de twee Engelsmannen zich opnieuw bijstaan door sessiedrummer Dan “Storm” Mullins (o.a. ex-My Dying Bride en ex-Bal-Sagoth) en als sessiebassist werd Thomas Eriksen aka Mork van de gelijknamige band aangetrokken zodat er toch nog een Noorse connectie blijft (alleen hoor ik helemaal geen basgitaar terug). Het enige puntje van kritiek m.b.t. de voorgaande release was de nogal kille en mechanische drumsound. Dit euvel is gelukkig grotendeels verholpen op “Demon solar totem“. De muzikale basis van heerlijk snijdende Noorse black is onaangeroerd gebleven maar de nieuwe frontman gooit naast zijn screams ook zijn heldere zangstem veelvuldig in de strijd wat de theatraliteit opkrikt. De cleane gezangen draperen tevens een ritualistisch kleedje over de nummers en er ligt nóg meer nadruk op atmosfeer. Dat resulteert ook in een gemiddelde speelduur van de nummers die deze keer met zeven à acht minuten iets hoger ligt. Hét prijsbeest van “Demon solar totem” vinden we bijna helemaal achteraan in de vorm van het aanvankelijk snedig startende “Abraxas mirrors” waarin Kvohst zanggewijs heel wat avant-garde toevoegt en de basisriff haast een knipoog naar Burzum’s “Filosofem“-plaat lijkt. De startriff van de titeltrack ademt eveneens de glorierijke Burzum-sound van weleer uit. Tof ook om te horen dat Kvosht het screamen nog niet verleerd is. In een meer uptempo nummer als “Angels fossils” lijkt het in de schreeuwerige stukken trouwens alsof Aldrahn nooit verdwenen is. In het meer slepende en van melodieuze leads voorziene “Enter spectral realms” kunnen dan weer parallellen met Attila getrokken worden, nog zo’n enigmatische zanger. “Awaiting a new maker” is de elf minuten durende epische apotheose waarin The Deathtrip haar boeiende mix van black metal-agressie, bezwerende zang en atmosfeer nog een laatste keer etaleert. “Demon solar totem” is een heerlijke plaat geworden die mijn eindejaarslijst vrolijk komt binnen gewalst. Alleen vind ik het ergens wel spijtig dat het pure Noorse van “Deep drone master” wat op de achtergrond is geraakt ten voordelen van een meer rituele black metal-sound. Daar zijn er dezer dagen al genoeg van, maar The Deathtrip doet het wel beter.

JOKKE: 87/100

The Deathtrip – Demon solar totem (Profound Lore Records/Svart Records 2019)
1. Demon solar totem
2. Angel fossils
3. Enter spectral realms
4. Surrender to a higher power
5. Vintage telepathy
6. Abraxas mirrors
7. Awaiting a new maker