Sommige muzikanten lijken over meer uren in een dag te beschikken dan andere of een muzikale dorst te hebben die niet door 1 enkele muzikale output gelest kan worden. In het verleden brachten we reeds enkele interviews met multi-instrumentalisten zoals Michael Rekevics, Omar Kleiss, Morden Demstervold en The Spectre. Erech Leleth, geboren in Duitsland, maar momenteel woonachtig in Wenen, en het brein achter verschillende nieuwere bands zoals Ancient Mastery, Golden Blood, Grandeur en Carathis, is de volgende die aan de beurt is om te vertellen wat hem in al zijn verschillende muzikale avonturen drijft. (JOKKE)

The English version of this interview can be found here.

Ave Erech Leleth, het lijken erg drukke tijden voor jou met verschillende recente releases zoals de debuut EP’s van zowel Grandeur (“Aurea aetas“) als Carathis (“Hymns to the tower“). Waar ben je momenteel zoal mee bezig?
Ave Johan, het zijn inderdaad drukke tijden. Ik werk momenteel aan releases voor verschillende projecten zoals “Chapter two” voor Ancient Mastery, de volgende Golden Blood EP, de eerste albums van Grandeur, Haunted Palace en Carathis en een paar nieuwe projecten waar ik zal uitwijken naar andere genres zoals pop en folk. Mijn focus ligt nu op de Narzissus langspeler “Act III: Erlösung“, die wat experimenteler zal zijn dan de twee EP’s.

Laten we teruggaan naar het begin van je muzikale pad. Herinner je je de eerste keer dat je in aanraking kwam met hardrock of metalmuziek en welke bands de weg vrijmaakten voor de meer extreme kant van metal?
Via mijn oudere zus kwam ik op zevenjarige leeftijd in aanraking met punkmuziek met het album “Americana” van The Offspring. Daarna was het NOFX, Millencolin en Lagwagon, dus begon ik mijn eerste punkband toen ik 12 was. Rond die tijd leerde mijn zus me ook Manowar en Overkill kennen en direct daarna ontdekte ik de verslavende refreinen van power metal en de riffs van jaren ’80 hair metal. Ik kwam met black metal in contact via Torka’s (Slovenië) “Old hatred“-album dat ik downloadde op één of andere metaldownloadblog. Ik was in het begin echt verward, maar was ook meteen verslaafd aan die riffs in “Night sky” die veel gemeen hadden met de punkriffs die ik gewend was, maar toen voegden ze een tritonus of een mineuraccent toe en deden ze recht aan de griezelige figuur die op de cover van die plaat kruipt. Kort daarna richtte ik met een oude vriend uit de punktijd Der Toten Lebend Schein op, om de donkere kanten van het leven te verkennen, maar nog steeds met een jeugdig enthousiasme.

Wanneer besloot je actief aan je muzikale carrière te gaan werken en wat dreef je daartoe?
In de winter van 2018 was ik op vakantie in Nederland, kort nadat ik naar Wenen was verhuisd. Ik voelde me op dat moment een beetje verloren omdat ik mijn vrienden en familie in West-Duitsland had achtergelaten en in Wenen net was begonnen aan mijn master in de muziekwetenschap, waar ik niet zo enthousiast over was. Ik deed een Tarotlezing en ineens wist ik waar ik mijn energie en focus voor de komende jaren kon steken. Maar het begon pas echt op gang te komen toen ik het eerste Ancient Mastery-album aan het schrijven was in de winter van 2020. Er was zo’n uitbarsting van creatieve energie dat ik zeker wist dat ik op de goede weg was.

Wat was, multi-instrumentalist zijnde, het eerste instrument dat je oppakte en wat beschouw je als je primaire instrument? Waar liggen je grootste muzikale uitdagingen?
Zo zou ik mezelf niet noemen. Na wat fluit- en trombonelessen in mijn jeugd pakte ik de elektrische gitaar vrij snel op. De basgitaar en zang volgden gewoon als een noodzaak. Ik ben geen technisch bekwame instrumentalist, dus ik weet nu waar mijn grenzen liggen en als ik een “goede” gitaarsolo of die moordende heavymetalzang voor Golden Blood nodig heb, vraag ik mensen die hun vak kennen.

Je bent actief in verschillende one-man bands zoals Ancient Mastery, Golden Blood, Grandeur, Narzissus en Haunted Palace. Was dit een bewuste keuze om je eigen meester te zijn of heeft je verhuizing van Duitsland naar Oostenrijk hier invloed op gehad aangezien ik aanneem dat het moeilijker is om gelijkgestemde zielen te vinden in Oostenrijk dan in Duitsland?
Voorafgaand aan mijn eenmansprojecten heb ik in een aantal bands gespeeld, en hoewel het erg leuk was, werd er zo veel tijd verspild aan het bespreken van songideeën, al deze organisatorische dingen van het maken van bandfoto’s tot het overeenkomen van een bandnaam, dat ik moe werd van het zoeken naar gemeenschappelijke gronden. Ik kan me zeker voorstellen om weer met mensen samen te spelen, maar op dit moment ga ik aan mijn projecten werken precies zoals ik dat wil.

Waarom ben je naar Oostenrijk verhuisd als ik vragen mag?
Ik was mijn bachelorscriptie aan het schrijven en liep door Bonn, waar ik toen een paar jaar woonde, en zoveel mensen ontmoette die ik in die jaren tijdens deze kleine wandeling heb leren kennen, dat ik me realiseerde dat het tijd was om te gaan. Kort nadat ik een meisje uit Wenen ontmoette en echt geïnspireerd werd door wat ze me vertelde over die stad, werd het plotseling duidelijk waar ik heen moest. En omdat ik een luie klootzak ben en geen andere taal wilde leren, dacht ik dat Wenen het verste zou zijn waar ik naar toe zou kunnen gaan terwijl ik nog steeds mijn moedertaal kan spreken.

Merk je grote verschillen qua blackmetalscene en -optredens in Oostenrijk vergeleken met Duitsland?
Ik maak niet echt deel uit van een scene en weet ook niet genoeg over de verschillende scenes om een ​​goed onderbouwd antwoord te geven. Verder kan ik alleen maar praten over Wenen en niet over Oostenrijk als geheel, maar ik kan wel zeggen dat er een paar goede metal concertlocaties zijn zoals de Viper Room.

Der Toten lebend Schein is actief sinds 2010, terwijl de meeste van je andere muzikale projecten vrij recent tot leven kwamen in de periode 2020-2021. Heeft COVID iets te maken met deze plotselinge creatieve uitbraak?
Nee niet echt. COVID had niet veel impact op mijn dagelijks leven, behalve dat ik wat meer tijd had tijdens de lockdowns, omdat ik niet in mijn deeltijdse baan kon werken, maar verder was het, zoals reeds aangegeven, eerder een persoonlijke ontwikkeling die rond die tijd plaats vond, hoewel COVID als katalysator heeft gewerkt.

Je bent momenteel actief in zeven verschillende projecten, tenminste degene die we kennen. Houd je gemakkelijk het overzicht over deze verschillende muzikale projecten? Is het bij het componeren altijd heel duidelijk voor welke band of welk project de muziek bestemd is?
Ik heb voor elk project een plan in mijn hoofd voor de volgende releases, hoewel ik geen strikte tijdlijnen heb. Tijdens het componeren wissel ik tussen verschillende benaderingen. Bij de ene schrijf ik riff na riff en bekijk daarna bij welk project ze zouden kunnen passen (of waar ze nodig zijn) en de andere is hoe ik het deed met het Ancient Mastery-debuut, waaraan ik in december 2020 slechts ongeveer twee weken manisch werkte totdat het klaar was.

Creativiteit lijkt tegenwoordig volop te stromen. Ben je bang dat er op een dag geen muzikale ideeën meer op tafel liggen of weet je zeker dat de bron van ideeën nooit opdroogt? Heb je trucs om je creativiteit te stimuleren?
Ik ben helemaal niet bang. Voor mij persoonlijk is het simpel: zolang er liefde in het leven is, kan ik muziek schrijven. En ik word vrij gemakkelijk verliefd, dus ik ben lucky. Ik wil natuurlijk niet steeds dezelfde plaat uitbrengen, dus ik zal proberen open te staan ​​voor allerlei invloeden. Ik luister momenteel zelden naar metalplaten, omdat ik zoveel tijd besteed aan het schrijven, opnemen en luisteren naar mijn eigen dingen. Afgelopen zomer herontdekte ik Schubert en Mozart en hoewel het me muzikaal gezien niet bepaald inspireert tijdens het schrijven, kan ik er emotioneel gezien altijd wel iets uithalen.

Je bent muzikaal onder verschillende schuilnamen actief zoals Narziss in Narzissus en Asmodi in Order OfIštar, maar je meest gebruikte alias is Erech Leleth of Ερεχ Λελεθ. Hoewel het klinkt alsof het uit de boeken van J.R.R Tolkien is overgenomen, heb ik geen idee waar het naar verwijst.
“Erech” heeft twee betekenissen. Ten eerste is er de berg Erech uit “Lord of the Rings“, met een steen erop, waar de mensen een eed zwoeren aan Isildur, die later door Aragorn vervuld werd en het leger van de doden naar de strijd bracht. Daarnaast is het ook de Bijbelse naam voor de Mesopotamische stad Uruk. Nadat ik het “Gilgamesj” epos leerden kennen, geraakte ik gefascineerd door de Sumerische, Akkadische, Babylonische en Assyrische geschiedenis en hun goden en godinnen. Leleth is een gestileerde versie van Lilith, dus ook met Mesopotamische roots, maar met vandaag de dag, als een symbool van vrouwelijke passie en seksualiteit en uiteindelijk empowerment, zo veel meer betekenis.

Thematisch gezien hebben sommige van je projecten, zoals Carathis en Ancient Mastery, te maken met onderwerpen als fantasie en gotische fictie. Wat zijn enkele van je favoriete schrijvers, boeken/romans en waarom? Wat trekt je aan in dit genre? Is het een kwestie van escapisme uit deze wrede en harde moderne wereld?
In mijn jeugd was het vooral escapisme dat me naar de mythische fantasy werelden trok, maar tegenwoordig voegt het voor mij gewoon een nieuwe laag toe aan de realiteit. Deze verhalen spelen zich niet af in een geïsoleerde wereld, maar het zijn verhalen en ideeën die we kunnen toevoegen aan onze eigen geschiedenis, bovenop de bestaande wereld. Mijn favoriet is verreweg de “Osten Ard“-trilogie van Tad Williams. Het heeft zo’n geweldige liefde voor detail en een zorgvuldig ontworpen karakterontwikkeling.

“Vathek” van William Beckford, dat de inspiratie vormde voor Carathis, is een nogal Faustiaans verhaal. De gruwelijke en ambitieuze kalief Vathek bezwijkt voor zijn hedonistische hybris en voert afschuwelijke rituelen uit met zijn moeder Carathis. Hij raakt geobsedeerd door het meisje Nouronihar en uiteindelijk gaan ze samen de verdoemenis in. In Goethe’s “Urfaust” wordt Gretchen uiteindelijk ook veroordeeld. De vraag hoeveel morele integriteit men bereid is op te geven om doelen te bereiken, is werkelijk fascinerend, of het nu gaat om carrière, romantische veroveringen of onderwerping aan hun vak. Hoewel ik geloof dat een beetje hybris zo nu en dan nodig is en de moraal ter discussie staat, laten Vathek en Faust ons zien hoe hebzucht en gebrek aan nederigheid alleen maar tot zekere verdoemenis kunnen leiden als het om een ​​groter doel gaat.

Wordt het opstarten van een nieuw muzikaal project in de eerste plaats gevoed door een nieuw genre dat je wilt spelen of eerder een nieuw concept dat je thematisch wilt verkennen?
In het begin is er altijd een “ästhetische Idee” (esthetische of poëtische gedachte die terug te vinden is in de esthetiek van Kant of Liszt) dat niets te maken heeft met een muzikaal genre. Het is eerder visueel en emotioneel en wanneer dit eerste idee zich verspreidt, probeer ik er een naam voor te vinden. Meestal zijn het logo en artwork vóór de muziek klaar, omdat het voor mij het componeren een stuk makkelijker maakt als ik het concept al visueel heb ingesloten.

Ancient Mastery vertelt het verhaal van het rijk van Valdura in vier hoofdstukken. De eerste die werd uitgebracht heette “Chapter one: Across the mountains of the Drämmarskol“. In welke fantasiewereld bevindt dit rijk zich?
Aan het einde van “Chapter one” betreden de helden het fantastische rijk van Valdura. Ze hebben de verhalen gehoord over rijkdom en een leven in overvloed achter de Forest Gate en omdat de levensomstandigheden in hun huidige plaats slechter en slechter werden, besloten ze gehoor te geven aan de oproep. Maar zodra ze Valdura binnenkomen, moeten ze ontdekken dat ze op een corrupte en verdorven plek zijn beland. Meer zal worden onthuld in “Chapter two“.

Je tweede Ancient Mastery-release was echter de EP “The chosen one” die geen deel lijkt uit te maken van de vier hoofdstukken. Waarom niet gewoon focussen op het voortzetten van het verhaal dat begon met de eerste volledige lengte?
Enkele riffs op “The chosen one” lagen al een paar jaar rond te slingeren waardoor ik ze een plaats moest geven. Soms, als ik een riff een aantal jaren met me meedraag, groeit de drang om hem meteen uit te brengen. Dus de nummers die ik destijds schreef waren minder episch en ik dacht dat een EP een goed idee zou zijn. Het artwork van mijn vriend Digital Sorcery inspireerde me tot de titel.

Ancient Mastery klinkt erg episch en bombastisch, met invloeden van bands als Summoning of het (vaak verachte en kitscherige) Bal-Sagoth. Wat zijn enkele van de bands of klassieke muziekcomponisten die jouw composities in deze stijl beïnvloeden?
Ik hou echt van kitsch en voor mij is het geen negatief kenmerk van muziek, want kitsch is catchy en catchy is goed! Ik geef toe dat ik niet intensief heb geluisterd naar de klassieke epische blackmetalbands die je noemde voordat ik “Chapter one” uitbracht. Na een paar reviews gelezen te hebben en nog eens naar Summoning, Caladan Brood en dergelijke te hebben geluisterd, zie en hoor ik duidelijk de overeenkomsten. Er zijn misschien invloeden van klassieke componisten, maar als je de nummers van Ancient Mastery tot in de kern ontleedt, is het popmuziek met een paar klassieke (eerder neoklassieke) klinkende thema’s en screams.

Ik moet zeggen dat ik bij het bekijken van enkele van je muzikale projecten in eerste instantie dacht dat je in de extreemrechtse hoek zat. Dit vanwege de oorlogsgerelateerde band Golden Blood, een nummer als “For blood and glory” en je bandfoto met een witte bivakmuts en een kogelriem. Op je Narzissus Bandcamppagina stuur je echter een dikke middelvinger richting NSBM. Ben je ooit van NSBM beschuldigd vandaar dit statement?
“For blood & glory” werd geschreven als een anti-oorlogslied. Het nummer is geïnspireerd op “Es ist an der Zeit” van de linkse singer-songwriter Hannes Wader, die de verschrikkingen van oorlog beschrijft en veroordeelt dat de jonge man die sneuvelde in de strijd, bij wiens graf de verteller staat, niet besefte dat de echte vijanden niet de soldaten van het tegengestelde leger zijn, maar degenen die profiteren en hun lege leugens van eer, glorie, bloed en vaderland vertellen. De “Masters of War” zoals Bob Dylan zong. Laura zingt “The enemy’s not in the field, it reigns in the skies” en de refreintekst “For blood & king we shall bring withering glory” is bitter en ironisch bedoeld. Maar er waren zelfs mensen die sommige teksten van Ancient Mastery interpreteerden als bedoeld om tegen de Sinti en Roma te zijn, dus ik denk dat mensen altijd zullen horen wat ze willen horen.

Ik kom uit de punkscene en ben altijd een liberaal-linkse geweest. Ik ben niet apolitiek en ik heb het echt gehad met datzelfde aloude antwoord van bands dat hun muziek niet politiek is. Dit is al een politiek statement. De mens is een zoön-politicon en hoewel ik geloof in artistieke vrijheid, valt het verspreiden van nationaal-socialistische propaganda er zeker niet onder. Er zijn genoeg mensen in de scene die zullen aandringen op hun mening dat het vertegenwoordigen van de nationaal-socialistische idealen de ultieme overtreding is (kijk maar naar de Oekraïense scene rond de M8l8th en het Asgardsrei-festival, met echte paramilitaire connecties), maar dat is gewoon jeugdige bullshit . Dus nogmaals een dikke fuck off naar NSBM!

Waarom de verandering in bandnaam van Narziss naar Narzissus?
Er was een inmiddels ter ziele gegane metalcoreband in Duitsland genaamd Narziss en ze dreigden me aan te klagen als ik mijn naam niet zou veranderen, dus gaf ik daaraan toe om miserie te voorkomen.

Golden Blood bevat ​​invloeden uit genres zoals black, thrash en heavy metal en punk en de langspeler “Serpent chariot” bevat internationale bijdragen van de huidige Annihilator-drummer Fabio Alessandrini, verschillende leadgitaristen, strijkkwartetartiesten en mannelijke en vrouwelijke zangers. Is deze plaat je meest uitdagende realisatie tot nu toe geweest?
Ja. Het songwritingproces begon begin 2019 en was na twee jaar klaar. Door de meer traditionele thrash- en heavymetalaanpak realiseerde ik me dat ik de hulp van sessiemuzikanten nodig had om recht te doen aan mijn visie. Dat kostte veel tijd en geld, maar ik ben erg blij dat het album er eindelijk is en dat het in de komende maanden ook in alle fysieke formaten zal worden uitgebracht.

Zoals reeds aangekaart, zijn je meest recente releases (en naar mijn mening ook je 2 beste) de debuut-EP’s van zowel Grandeur als Carathis. Voor Carathis word je vergezeld door de geweldige Zweedse Drummer Skoll. Waarom heb je voor deze release gekozen voor een drummer van buitenaf in plaats van de drums zelf in te spelen?
Het is interessant dat je favoriete releases van mij degene zijn die ik in een heel korte tijd heb geschreven en opgenomen. Grandeur werd in één dag geschreven en opgenomen en het songschrijven van Carathis nam ongeveer 2 dagen in beslag. Over Skoll: Ik ben zelf geen drummer. De meeste drums die je op mijn releases kunt horen, zijn geprogrammeerd, maar ik ben van plan daar, indien mogelijk, van af te wijken voor mijn volgende releases. Ik kwam via zijn projecten in contact met Skoll en toen hij zijn diensten aanbood als sessiedrummer, wist ik dat hij perfect bij het geluid van Carathis zou passen.

Carathis bestaat uitsluitend voor het aanbidden van de Koningin van de Toren, staat vermeld op de Bandcamppagina. Wat kun je met ons delen over het concept van “Hymns to the tower“?
Zoals eerder vermeld, is het losjes gebaseerd op William Beckford’s roman “Vathek“. Deze EP vertelt een fictief verhaal over een overname van een land ter ere van de koningin van de toren, Carathis zelf. Elk nummer vertelt dus een stap op de ladder naar macht. De komende releases met dit project gaan verder in detail.

“Hymns to the tower” is momenteel alleen digitaal beschikbaar is. Komen er ook fysieke formaten?
Ja, er volgen de komende maanden een tape, vinyl en (zeker) een cd-versie. Als alles finaal is, volgen de aankondigingen.

Grandeur’s debuut-EP “Aurea aetas” werd oorspronkelijk digitaal in eigen beheer uitgebracht en vervolgens op een gelimiteerde cassette, maar kreeg ook een cd-behandeling door Personal Records – als een unieke transparante schijf – en met een gloednieuwe bonustrack die nergens anders te zien zal zijn. Komt er ook een vinyleditie en wat is jouw favoriete fysieke formaat om van muziek te genieten? Is deze voorkeur afhankelijk van het muziekgenre?
Ja, volgend jaar komt er een vinylversie. Zoals je wellicht weet hebben de perserijen het tegenwoordig veel te druk, daarom duurt het zo lang. Persoonlijk geniet ik het meest van vinyl, omdat ik het artwork graag in dat formaat bekijk.

Met Grandeur focus je thematisch op de zoektocht naar de Aurea Aetas, de gouden eeuw, die in het verleden of de toekomst kan liggen als een verdwijnpunt om deze wereld achter je te laten. Het openingsnummer “I: Acatalepsy” betekent de onbegrijpelijkheid van dingen; de leerstelling van de oude sceptische filosofen, dat menselijke kennis nooit neerkomt op zekerheid, maar alleen op waarschijnlijkheid. Beschouw je jezelf als een scepticus?
Nee, ik niet. Sommige mensen zeggen dat ik sceptischer moet zijn, maar mijn vertrouwen in het leven, de mensen en een positieve toekomst is veel te sterk. Met de titel van het nummer verwees ik niet naar het filosofische Pyrrhonistische concept van acatalepsie, maar alleen naar het Griekse woord voor het onvermogen om iets te begrijpen.

Heb je plannen om één ​​van je projecten op het podium te brengen voor liveshows?
Ik heb geen specifieke plannen op dit moment, maar ik zou in de toekomst graag een Golden Blood liveshow willen samenstellen. Misschien over 2 à 3 jaar, maar nu wil ik me concentreren op het schrijven en uitbrengen van muziek.

Terwijl je de labels Doctrina Carnis en Ad Victoriam runt, lijkt de productiviteit met beide vrij laag te zijn en nu wordt je output vrijgegeven door andere labels zoals Death Kvlt Productions, Personal Records, Pest Productions en Ad Victoriam. Wat zijn je doelen met je eigen labels?
Lage productiviteit is hier het sleutelwoord, haha. Doctrina Carnis is geboren uit de drang van mijn vriend C. en mezelf om samen iets te creëren en ik weet zeker dat er in de toekomst een aantal releases op dat label zullen verschijnen als de tijd daar rijp voor is. Ad Victoriam was meer een spontaan idee toen ik de afgelopen zomer op een klein Grieks eiland zonder gitaar doorbracht en ik dacht dat het leuk zou zijn om mijn energie te steken in iets dat met muziek te maken heeft, zonder zelf te creëren. Maar ik realiseerde me al snel dat ik het niet genoeg van mijn bloed en zweet kan geven, als het niet mijn eigen muziek is. Dus op dit moment staat Ad Victoriam on hold.

Nog laatste woorden toe te voegen?
Heel erg bedankt voor je intrigerende vragen! Luister naar Tåkeheim!