Ja, hallo! Het blastfestijn dat “Serpents ov old” in gang trapt noemen ze niet met de deur in huis vallen, maar die deur uit haar hengsels doen schieten en in honderdduizend stukjes vermorzelen. Wat een allesvernietigende en helse furie is me dat wat drummer AntiChristian, het best gekend van het Noorse Tsjuder, op zijn drumstel ontketent zeg! Het creëert al snel het vermoeden dat deze tweede langspeler van het internationale gezelschap Doedsvangr een ééndimensionele ramplaat gaat worden, maar dat blijkt toch niet helemaal het geval te zijn, maar daarover later meer.

Doedsvangr anno 2021 bestaat naast de vellenmepper uit gitarist/bassist Shatraug (Horna en een tiental andere Finse bands), zanger Doedsadmiral, die we ook van ondermeer Nordjevel kennen, en de kersverse tweede gitarist/bassist BST (The Order Of Apollyon, ex-Aosoth, ex-Antaeus). Het debuut “Satan ov suns” was een vrij matige plaat voor dit stelletje veteranen en ik had eerlijk gezegd ook geen opvolger meer verwacht, maar vier jaar later meldt Doedsvangr zich dan terug aan het front, via Debemur Morti Productions deze keer, daar waar het debuut via Immortal Frost Productions verscheen.

Terug naar de splinterbom die het titelnummer is, althans in de openingsfase want naarmate het nummer vordert, daalt het tempo en wordt het melodieuzer. Overwegend snelle Scandinavische meloblack dus. “As the rivers bleed their blessings” laat het tempo nog verder dalen totdat we echt op een slepend mid-tempo beland zijn en trakteert ons even over halfweg op vlijmscherpe tremolo’s terwijl Doedsadmiral zijn stembanden in alle mogelijke richtingen stretcht. De twee navolgende nummers, “Flagelist” en “Imperalis“, kennen een tekstuele bijdrage van Svartalv (Nocturnal Breed, ex-Gehenna, ex-Satyricon). Verder horen we op het rockende “Flagelist” ook de typerende hese scream van Tsjuder-zanger Nag terug. Hij is niet de enige gastmuzikant want ook Vicotnik (Dødheimsgard, Dold Vorde Ens Navn, Ved Buens Ende) draaft op om zijn experimenteel klinkende stembanden uit te lenen en dat aan het swingende, dynamische “Imperialis” (meteen ook het hoogtepunt van de plaat) en het venijnige en snedige “Black dragon phoenix“. In het slepende, op bijna acht minuten afklokkende “White finger” mag AntiChristian zich dan weer uitleven middels tegendraads drumspel. “The salt march” is een kort maar krachtig nummer dat echter heel dynamisch uit de hoek komt. Met het opnieuw wat langere en langzamere “Poisonous tides” komt er een einde aan “Serpents ov old“.

Eindoordeel: “Serpents ov old” zal liefhebbers van modern geproduceerde Scandinavische meloblack (deze keer zat BST achter de knoppen wat in een krachtig basdrumgeluid resulteert) zeker kunnen aanspreken en laat heel wat meer afwisseling, en zelfs een klein experimentje hier en daar, horen vergeleken met de nogal veilige voorganger.

JOKKE: 80/100

Doedsvangr – Serpents ov old (Debemur Morti Productions 2021)
1. Serpents ov old
2. As the rivers bleed their blessings
3. Flagelist
4. Imperialis
5. White finger
6. Black dragon phoenix
7. Carrier of heads
8. The salt marsh
9. Poisonous tides