Het Duitse Naxen is voor ondergetekende altijd al het kleine broertje van Ultha geweest. Beide acts spelen regelmatig samen, behoren muzikaal tot hetzelfde zwartgallige postblackmetalstraatje, werk(t)en samen met Vendetta Records, doen voor mix en mastering beroep op de Goblin Sound Studio en worden tekstueel gevoed door een gedeelde pijn, verdriet en negatieve kanten van dit aardse bestaan. “Towards the tomb of time“, naast enkele kleinere releases vooralsnog de enige langspeler van het viertal uit Münster, was een dijk van een plaat, ongeacht de vele raakvlakken met hun genoemde landgenoten.

Met “The perilous path of pain” leveren ze een EP aan waarop naast de eigen compositie “The disappearing door to dignity” ook een cover van Negative Approach’s “Nothing” prijkt. De gedachte achter deze release blaakt zoals verwacht niet van het optimisme en levensvreugde maar baadt in de overtuiging dat alle begin slechts een einde is in het wachten. In het hart ligt een rechtvaardige wens om al onze pijn te verzoenen en het verlangen om verlichting te voelen door de stukken weer op te rapen. Terwijl we het verrotte geluk om ons heen maskeren en zo moeiteloos proberen de steen van het bestaan ​​nog een keer omhoog te duwen, kunnen we voelen hoe het nastreven van een doel slechts een piekloze sensatie is. Uiteindelijk eindigen we met niets en zullen we opnieuw beginnen om alleen maar desolater te eindigen zoals we al zo vaak hebben gedaan. We kunnen proberen fragmenten op te rapen en te doen alsof we opnieuw beginnen, maar uiteindelijk ruilen we gewoon een ellendig einde in voor een ander zielig einde.

De muziek van de Duitsers straalt deze tristesse en pessimistische levensvisie onverbloemd uit. We beginnen met het eigen werk dat zoals verwacht erg duister en misnoegd klinkt, maar o zo aanstekelijk dankzij een heerlijke gitaarlead die doorheen de uptempo fatalistische en desolaatheid uitademende black metal stroomt die audiogeografisch gezien het dichtst bij USBM aanleunt. Het nummer gaat erin als zoete koek en de honger naar meer is gewekt.

Negative Approach is een Amerikaanse hardcore punkband en volgens de band zelve één van de meest haatvolle en invloedrijke uit de scene. Ik zou het begot niet weten want beide genres heb ik altijd links laten liggen. Ik val letterlijk van mijn stel als “Nothing” uit de boxen knalt want dit klinkt in de verste verte niet zoals wat ik verwacht had. Het tempo ligt doorgaans vele malen lager dan op “The disappearing door to dignity” en doet samen met het melodieuze karakter van de muziek heel hard aan oude Paradise Lost of Anathema denken, maar dan met een zwart randje. Daar ik nog het doomtempo als de breekbare melodielijnen en slepende krijszang/heldere gesproken vocalen met hardcore en punk vereenzelvig, heb ik het origineel maar eens opgezocht en al snel blijkt dat Naxen een geheel eigen draai aan het nummer gegeven heeft waardoor het absoluut niet uit de negatieve toon valt met het eigen werk. Wat een kippenvelopwekkende melodie zeg!

Héél sterke EP die heel wat beklijvende melodieën ten berde brengt of het nu in het eigen werk of de cover is. De torenhoge verwachtingen voor een volgende langspeler worden hierdoor alleen maar aangescherpt.

JOKKE: 88/100

Naxen – Th perilous path of pain (Vendetta Records 2021)
1. The disappearing door to dignity
2. Nothing (Negative Approach cover)