Uit de opvallend zonnige en zonder meer pittoreske kuststad Alicante komen de waanzinnige, tot op het bot van haat en afgunst doordrongen composities van Negativa. De Spaanse band van alleenheerser DB. kwam tien jaar geleden tot leven, naar alle waarschijnlijkheid door de baarmoeder van binnenuit open te rijten en zich een weg naar buiten te klauwen op kosten van welke entiteit dan ook die verantwoordelijk kan zijn voor dit afschuwelijk wezen. DB. is naast Negativa ook nog verantwoordelijk voor het label Bile Noire, en de helse geluiden van zowel Délirant en Hässlig – die beide vooralsnog één, evenwel uitstekende, release op hun naam hebben staan. Beide projecten staan samen met Negativa veilig op slot bij het ongrijpbaar geniale Mystikaos.

Alle feiten die over dit grauwe eenmansleger verzameld kunnen worden, vullen naar goeie gewoonte amper één alinea tekst – gelukkig valt er over de indruk die de muziek zelf nalaat ook nog het een en ‘t ander te vertellen. Negativa speelt ook op deze derde langspeler (om verwarring te voorkomen handig “04” getiteld, omdat de eerste release in deze reeks als EP wordt gerekend) een heel emotieve, asgrijze vorm van depressive black metal. De riffs snijden traag maar zeker in je vlees zoals het betere scheermes dat doet wanneer je geen andere uitweg meer ziet. De (geprogrammeerde) drums volgen naadloos op de kadans van voorgaande, met fills en accenten die een behoorlijk vakmanschap verraden. Je zou kunnen redekavelen dat het geluid van de dubbele bas of snare soms wat te dof klinkt, maar dat komt neer op pure subjectiviteit – mij stoorde het in ieder geval geenszins. DB.’s strot klinkt alsof die met een laag uitermate corrosieve zinkchloride is bewerkt, wat voor beklijvende en van afkeer overlopende krijsen zorgt, af en toe bijgestaan door mensonterende huilende klanken en andere toonaarden die de muziek in zijn geheel ook alleen maar verder verrijken. Het tempo schiet soms opvallend hard de hoogte in, met drumpartijen die erop uit lijken om je botten zonder genade aan gruis te slaan – maar steeds is daar die slepende en bijwijlen dissonante gitaarlijn om de boel in het midden te houden.

“04” mondt uit in een veertig minuten durende lofzang aan de dood, aan een intrinsiek verweven nihilisme, aan een blinde haat voor de perpetuele en nietsontziende machtsgeilheid van het menselijk ras. Tranceverwekkend, meeslepend, schrikbarend. Frontman DB. lijkt na een sterke triptiek met deze vierde uiteenzetting de cirkel rond te maken – al hoop ik oprecht dat er nog meer werk op komst is.

JULES: 86/100

Negativa – 04 (Mystískaos / Dissociative Visions / Nebular Carcoma 2022)
1. XXIII
2. XXIV
3. XXV
4. XXVI
5. XXVII
6. XXVIII
7. XXIX