Vanuit het noordelijk gelegen Newfoundland en Labrador begon het duo Nocturnal Prayer ons enkele jaren geleden te bestoken met hun old school black metal, en dat via twee demo’s en een split met Abduction. Anno 2022 achtten de heerschappen Murder (zang, gitaar en bas) en Deimos (drums) de tijd rijp voor een eerste full-length getiteld “Mutilation on the bed of winter“. Wie het voorgaande werk van de heren kent, weet dat men zich kan verwachten aan een godslasterlijk vertoon qua zwarte kankerachtige geluiden dat gerust mag opgevat worden als een ritueel van absolute dood en menselijke pijn waarbij genocide en verdorvenheid voor oog gehouden worden.

Het zwartmetaal van Nocturnal Prayer beoogt doorgaans geen snelheidsrecords te breken, hoewel uptempo passages zich wel degelijk manifesteren gedurende deze veertig minuten durende zwartgeblakerde trip vol schadelijke blackmetalvuiligheid, vooral in het naar de zanger vernoemde openingsnummer en “Moonlit paths to the crystalline throne” dat heerlijke oude Mayhem-trekjes in het gitaarspel verraadt. Heel wat trager werk dus ook zoals het goed in het gehoor liggende titelnummer, het slepende “Forest stained in ritual“, het knappe, atmosferische “Slow curse“-tweeluik waarin de band goed overeind blijft en ook in het afsluitende “Lustrous as the first star of the night“, dat naar de tien minuten neigt, blijft het muzikale aanbod boeien doordat er veel met dynamiek en contrasten gespeeld wordt. De heldere vocalen in de finale bezorgen ons nog wat kippenvel tijdens dit episch momentje.

De Canadese rauwe black metal van Nocturnal Prayer heeft op deze langspeler een prima productie meegekregen waardoor de tag ‘raw’ mijns inziens niet echt meer opgaat. Pas op, de sound is niet afgelikt en voldoende grofkorrelig, maar van lofi toestanden is hier absoluut geen sprake. Het valt me tevens op dat de heren precies wat meer ‘volwassen’ zijn geworden en de atonale akkoorden en zang, die al eens gewaagd durfden te wezen, grotendeels achterwege blijven (enkel in het titelnummer vervallen de vocalen in échte extremiteiten en in “Moonlit paths to the crystalline throne” worden de stembanden ook goed gestretcht, maar het zit goed in de mix weggemoffeld en werd me enkel duidelijk toen ik de koptelefoon van stal haalde). Het maakt de zeven nummers wel wat conventioneler en voor sommigen misschien wat saaier. Ik vind echter dat de melodieën en de uitvoering er serieus op vooruit gegaan zijn en Nocturnal Prayer nu de middenmoot wél ontstijgt.

“Mutilation on the bed of winter” is een prima plaat met andere woorden waarop verrassingen achterwege blijven maar Nocturnal Prayer wel een mooie progressie laat horen. Groeialbum ook dat gestaag meer en meer geheimen prijs geeft, zo horen we het graag!

JOKKE: 80/100

Nocturnal Prayer – Mutilation on the bed of winter (Inferna Profundus Records 2022)
1. Murder
2. Mutilation on the bed of winter
3. Moonlit paths to the crystalline throne
4. Forests stained in ritual
5. Slow curse Pt. I (Spiritually stalked)
6. Slow curse Pt. II (Rife with possession)
7. Lustrous as the first star of the night