Tussen alle rauwe one-man blackmetalbands die de afgelopen jaren als verrotte paddenstoelen uit de ondergrond schoten, is Vampirska één van de weinige acts die ontsproten zijn aan het brein van een vrouw. Net zoals veel van haar mannelijke collega’s houdt deze bloeddorstige vampierdame er een strak werkschema op na want tussen de eerste langspeler “Torturous omens of blood and candlewax” (september 2020) en het nieuwe “Vermilion apparitions frozen in chimera twilight” ligt slechts een goed anderhalf jaar en die periode werd opgevuld met maar liefst vier split-releases.
Niet alleen de plaat zelf maar ook de zes composities zijn van heerlijk lange beschrijvende titels voorzien wat perfect past bij het romantisch vampiersfeertje dat hier een kleine veertig minuten lang opgewekt wordt door de orgels, subtiele synths en spoken word samples die een horrortoets toevoegen aan de black metal van deze getalenteerde dame. Het hieronder te beluisteren “Astral transfixion: My heart devoid of any entity” vat wat mij betreft de plaat perfect samen en is mijn persoonlijke favoriet, hoewel ook het bijna tien minuten durende “Vermilion apparitions: Five hundred sleepless nights… drained by distress, all I see is red…” erg sterk uit de hoek komt met diens beklijvende melodieën en zang.
Als we deze nieuwe langspeler naast het debuut leggen, kunnen we niet anders concluderen dan dat Vampirska héél veel werk gemaakt heeft van haar productie en sound, want daar waar er op “Torturous omens of blood and candlewax” eigenlijk amper sprake was van een productie, knallen de nieuwe nummers toch wel met behoorlijk wat power uit de boxen. Deze kentering in productionele keuzes is er eigenlijk reeds met de vorige release (de split met Wampyric Rites) gekomen. Het laat de nummers ook beter tot hun recht komen en laat horen dat Vampirska best over wel wat potentieel bezit om verder dan enkel in het rauwe blackmetalgebeuren potten te breken. Het melodieuze riffwerk is erg sterk te noemen (elk nummer bevat wel één of meerdere riffs die heel positief opvallen, ook al is het binnen een clichématige context) en ook het drumspel is er duidelijk met rasse schreden op vooruit gegaan. ’t Is eigenlijk amper te geloven dat we hier op een betrekkelijk korte tijdspanne met dezelfde band te maken hebben! En één muzikante dan nog!
Behoorlijk sterke batch aan releases die Inferna Profundus Records in dit eerste kwartaal op de mensheid loslaat. Het nieuwste werk van o.a. Mantiel, Nocturnal Prayer en zeker Gryftigæn wist ons uitermate hard te bekoren (enkel het lofi “Sarcophagical lament of the past” van Old Castles viel wat ons betreft wat uit de boot). Ook het uit verdriet ontstane “Vermilion apparitions frozen in chimera twilight“, dat Vampirska’s oude werk doet wegsmelten onder de warme gloed van haar kandelaar, is een plaat die zijn weg naar mijn collectie zal vinden.
JOKKE: 85/100
Vampirska – Vermilion apparitions frozen in chimera twilight (Inferna Profundus Records 2022)
1. Dreamblack: Drowning in Anhedonia
2. Midnight: An illusive vision into the boundless sky of mourning stars with prominent eyes
3. Astral transfixion: My heart devoid of any entity
4. Pareidolia: The bringer of poison & toxic passion
5. Vermilion apparitions: Five hundred sleepless nights… drained by distress, all I see is red…
6. The vampyric condition: Romanticism & mystique masked by an empty face… to never be seen again…
Hoe weet je dat het een vrouw is? Ik meende laatst ergens te lezen dat dit de drummer van Saidan is. Waar in een interview overigens weer aan gerefereerd werd als “they”… dus misschien toch? Verwarrend allemaal. 😉
Ik meende het ergens gelezen te hebben, maar weet niet meer waar. Aangezien de bandnaam een vrouwelijke benaming is voor vampier en de figuur op de cover er toch wel vrouwelijk uitziet, dacht ik dus dat het om een vrouw ging