Nieuw werk van Salacious Gods, wie had dat ooit gedacht; ik in elk geval niet. Het was immers bijna twee decennia stil rond de band uit Drenthe. Maar blijkbaar werd achter de schermen naarstig gewerkt aan een opvolger voor “Piene” uit 2005, hoewel dat alles niet bepaald van een leien dakje liep zoals jullie onlangs al konden lezen in het gesprek dat ik had met stichtend lid Iezelzweard. Het leek uiteindelijk wel alsof die nieuwe plaat vervloekt was, vandaar de titel “Oalevluuk“, lokaal dialect voor oude vloek. Anno 2023 werd er wel wat geshuffeld in de line-up van Salacious Gods die nu, naast gitarist/oprichter Iezelsweard, bestaat uit schreeuwlelijk Lafawijn (o.a. Orewoet en Iku-Turso), gitarist Njirrebrod (Standvast, Lugubre) en de teryggekeerde oud-leden gitarist Swerc (o.a. Lugubre, Kjeld en Afvallige) en drumbeest Fjildslach (o.a. Kjeld en Lugubre). Om een afwezigheid van 18 jaar goed te maken trakteren de heren onsmet “Oalevluuk” op een plaat die maar liefst op bijna een vol uur afklokt.

Starten doen de heren met “Rise, oh horned one, rise!“, dat na een dreigende mid-tempo intro losbarst tot een vurig nummer dat heel wat invloeden van met name Zweedse meloblack laat horen. Meer dan eens moet ik op “Oalevluuk” aan “Diabolical“, de tweede plaat van Naglfar denken, een mooi compliment (althans in mijn bok). Het sterke en als eerste single vooruitgeschoven “Morbid revelations in blood and semen” start met subtiel hoorngeschal en kent daarna slechts één richting en dat is die van volle gas vooruit waarbij Fjildslach mag bewijzen dat hij tot Nederlands snelste metaldrummers behoort. Het contrast met de hieronder te beluisteren tweede single “Bloedkloete” kan haast niet groter zijn, want hier bewandelt Salacious Gods een dreigend mid-tempo pad totdat het nummer na een welgeplaatste “Ugh!” rockt als een tiet. Het kwintet laat vervolgens het tempo terug wat zakken en een begeesterend Burzumesk keyboardriedeltje trekt hier de aandacht. De toetsenoverload verdween doorheen de jaren trouwens geleidelijk aan uit het bandgeluid en ook op “Oalevluuk” kleuren ze slechts hier en daar een nummer verder in.

“Devotion” is met bijna acht minuten speeltijd één van de langere nummers waarin Salacious Gods wederom al eens een black ’n roll durft aannemen. De compositie bevat halfweg een mystiek rustpunt waarna het tempo serieus opgevijzeld wordt en een repeterend gitaarlijntje voor een hypnotiserende atmosfeer zorgt. “Honor him“, knipogend naar het Samael-debuut, zoekt de tienminutengrens op en is een duivels epos met heerlijk Watain-achtige tremolo’s om duimen en vingers bij af te likken. Tussen deze twee lange songs zit “Gnosis of the God impure” gekneld, een eerder rechtoe-rechtaan song die echter ook enkele gezwinde passages laat horen.

Met “Sulphur, mingled with poison” zijn we dan al bij het laatste derde van de plaat aangekomen en tot nog toe hebben we Salacious Gods niet op een zwak nummer kunnen betrappen. Ook deze kuitenbreker is absoluut het horen waard en bevat, naast een goed gemikte “Ugh!” weer heel wat catchy tremolo’s en vurige snelheidsuitbarstingen. Cleane gitaren breien een mooi outro aan het nummer, waarna “Towards the darkening light” met zijn catchy intro wederom fans van het betere Watain-werk in vervoering kan brengen. Het titelnummer tenslotte blijft tot aan he gaatje een zinderende showcase van al wat op Zweedse leest geschoeide meloblack zo fantastisch lekker doet smaken.

“Oalevluuk” is een statement van jewelste dat het oude werk van Salacious Gods haast doet verbleken als sterren bij de dageraad, hoewel we nog steeds een zwak hebben voor debuut “Askengris” uit 1999. De heren verzorgden zelf de productie maar trokken daarna naar de Zweedse Necromorbus Studio voor de mastering en het moet gezegd worden dat “Oalevluuk” klinkt als een klok! En nu maar hopen dat de heren snel op een podium in de buurt te aanschouwen zijn (hallo Unholy Congregation!?). P.S. Wie het interview met de band las, zal tussen de lijnen gelezen hebben dat een opvolger reeds in de maak is en dus sneller dan 2040 zal verschijnen.

JOKKE: 89/100

Salacious Gods – Oalevluuk (Hammerheart Records 2023)
1. Rise, oh horned one, rise!
2. Morbid revelations in blood and semen
3. Bloedkloete
4. Devotion
5. Gnosis of the God impure
6. Honor him
7. Sulphur, mingled with poison
8. Towards the darkening light
9. Oalevluuk