Alex Poole is een begenadigd blackmetalmuzikant en -componist die we bij Addergebroed in de categorie van “gezamenlijk gedeelde muzikale helden” categoriseren. We laten de man dan ook graag aan het woord over zijn beweegredenen en talloze projecten in ons op til zijnde tweede boek. Als fanboys van Alex Poole schaffen we zijn muzikale output blind aan, zo ook “Seasons in haxan dark“. Het betreft een split tussen zijn band Häxanu, waarvoor Poole steevast samenhokt met Lichmagick zanger L.C. en sessiedrummer J.B., en het voor ons onbekende Collier d’Ombre die er mijns inziens een goede zaak aan deden om de krachten met Häxanu te bundelen want dat gaat hen, ondanks het feit dat er al twee demo’s en een split met Venymysgourvleydh (say what?) op hun palmares staan, toch meer onder de aandacht brengen.

Op basis van de bandnaam dacht ik Collier d’Ombre in Frankrijk of Canada te moeten situeren, maar niets is minder waar daar het een exploot is van de Vrasubatlat-cirkel. Het zal u dan ook niet verwonderen dat we diens mastermind R. (o.a. Adzalaan, Triumvir Foul en Uškumgallu) in de gelederen van deze band aantreffen, bijgestaan door gitarist Root Of Ichor en drummer Incubare. R. opereert hier onder de alias Necklace Of Shadows die (net zoals de bandnaam) verwijst naar de zwarte cirkel die rond de nek van een opgehangen persoon achterblijft.

Beide acts leverden twee bovengemiddeld lange tracks aan met telkens een kort akoestisch instrumentaal intermezzo als rustpauze. Zowel Häxanu als Collier d’Ombre balanceren perfect tussen een gevoel van toewijding en begrip van wat black metal zou moeten zijn en waar het voor staat. In beide gevallen levert dat een muzikale visie op die diep geworteld is in de jaren ’90. Häxanu zoekt meer zijn heil in de Scandinavische tradities van een band als Arckanum en last meermaals akoestische passages en een sporadisch meerstemmig gezongen stukje tussen zijn vlijmscherpe gitaarriffs in. Het snelle voetenspel van drummer J.B. met zijn vele snelle dubbelebasdrumaccenten valt trouwens positief op. Een subtiele streep keyboards voegt links en rechts nog een extra laagje sfeer toe, hoewel we ook zonder toetsen meegezogen worden in het betoverende universum van Häxanu, waar ook invloeden van Grieks zwartmetaal niet vreemd zijn.

Collier d’Ombre lijkt misschien nog net iets meer geïnspireerd te zijn door de Helleense vorm van black metal met diens warmbloedige melodieuze en mystieke insteek, vooral dan in het meer midtempo gespeelde “Season in haxan dance, swamp of witchen dark” want in “Immemorial blaze of triumph (Wolven eye of victory, Askyrikzentof)” gaat het er heel wat beestachtiger en feller aan toe dan wat we doorgaans onder de noemer Helleens black metal scharen. Ongeacht het aantal bpm smelten ijzige, maar ook vurige triomfantelijke melodieën samen met onheilspellend toetsenspel en door merg en been snijdende screams. De kippenvelmeter schiet daarbij voortdurend in het rood.

Häxanu en Collier d’Ombre hebben hun quasi gelijke gevonden op “Seasons in haxan dark” want beide bands creëren een geluid dat melodie en triomfalisme perfect in evenwicht brengt met rauwe agressie en een betoverende duisternis als eindresultaat. De kwaliteiten van Häxanu waren ons reeds bekend dankzij de voorgaande uitstekende wapenfeiten “Snare of all salvation” en “Totenpass“, maar Collier d’Ombre is een waanzinnige ontdekking geworden. Warm aanbevolen!

JOKKE: 89/100 (Häxanu: 88/100; Collier d’Ombre: 90/100)

Häxanu/Collier d’Ombre – Seasons in haxan dark (Amor Fati Productions/Narbentage Produktionen 2024)
1. Häxanu – Unto servants
2. Häxanu – Mnemon I
3. Häxanu – Mnemon II
4. Collier d’Ombre – Immemorial blaze of triumph (Wolven eye of victory, Askyrikzentof)
5. Collier d’Ombre – Mire’s glade
6. Collier d’Ombre – Season in haxan dance, swamp of witchen dark