Op Walpurgisnacht 2020 kwam mijn eerstgeborene ter wereld en exact vier jaar later stuurt het Zweedse Lifvsleda een geboortekaartje voor hun derde telg getiteld “Evangelii härold“. Eigenlijk zou een rouwkaartje beter gepast zijn want sinds den beginne staat de dood centraal bij dit ensemble. In tegenstelling tot voorganger “Sepulkral dedikation” (2022) duurde het bij “Evangelii härold“, net als bij de eerste full-length “Det besegrade lifvet“, meerdere luisterbeurten alvorens ik de plaat volledig naar waarde kon schatten.

In de drie langste songs (het slepende “Sönderfall“, het titelnummer en het uitermate beklijvende “Trämälningen“) gaat het tempo meer de richting van necro depressieve black metal uit waarbij er een lugubere en macabere atmosfeer wordt neergezet. De depressieve bijna postblackachtige eb- en vloedaanpak van die laatste en de behendige overgang naar meer sierlijke, introspectieve melodielijnen in diens tweede helft voelen als een klasse apart aan. De spokenwordsample in “Evangelii härold” doet al eens denken aan het werk van Mortuus en ook met de orthodoxe aanpak van Funeral Mist kunnen parallellen getrokken worden. Het gebruik van reverb versterkt het spookachtige en sepulchrale effect waardoor er een sfeervol en beklemmende geluidslandschap ontstaat.

In de snellere composities zoals opener “Det perfekta sinnet” en afsluiter “Helige dod” worden messcherpe melodieuze riffs op ons afgevuurd. Maar up- of mid-tempo, Lifvsleda is altijd en overal bedreven in het stevig verankeren van melodie in het weefsel van hun composities, wat zorgt voor een rijk canvas dat de moeite waard is om in de loop van de tijd te ontdekken. De subtiele, gratieuze en strategisch uitgekiende manier waarop ze met melodie omgaan, is dan ook een van de meest opvallende kenmerken van “Evangelii härold“. Doordat de drummer al eens voor een meer martiale drumaanpak in combinatie met meer traditionele blackmetaldrumpatronen (zoals de typische old-school groove van “Griftegärd“) durft te gaan, wordt er naar meeslepende opbouwen toegewerkt. Ook “Bland likbodar och vintergrafvar” combineert groovende finesse met meer epische gevoelsstreken.

De vocale expressie is eveneens altijd al één van de sterktes van Lifvsleda geweest en blijft door veel collega’s ongeëvenaard: bevlogenheid, gemeendheid, en een onderscheidend timbre geven een extra kenmerkende toets aan de van dood en esoterische onderwerpen doordrongen black metal van deze Zweedse veteranen. Check “Absolut död” maar eens en je zal er een huiveringwekkende performance horen.

“Evangelii härald” is een erg dynamisch gecomponeerd geheel dat, zoals aangegeven, niet al zijn geheimen vanaf het begin prijs geeft. Hoe meer aandacht je echter aan de details besteedt, hoe meer deze plaat de hoge verwachtingen inlost. Hoewel Lifvsleda vasthoudt aan de diepgewortelde tradities van het genre, hebben ze wel een eigen smoelwerk gecreërd. Na het fysieke geweld van “Sepulkral dedikation” gebeurt dat op “Evangelii härald” echter met iets meer nuance en expressie. Lifvsleda slaagt er voor een derde keer op rij met glans in de ondode onderwereld, waar ze met ijzeren vuist regeren, weer tot leven te laten komen en naar hun hand te zetten.

JOKKE: 89/100

Lifvsleda – Evangelii härold (Norma Evangelium Diaboli 2024)
1. Det perfekta sinnet
2. Sönderfall
3. Evangelii hä​rold
4. Griftefärd
5. Trämålningen
6. Bland likbodar och vintergrafvar
7. Absolut död
8. Helige död