Vier jaar na het uitstekende “The harrowing of hearts” keert Blaze Of Perdition terug met langspeler nummer zes die de mysterieuze naam “Upharsin” meekreeg. Nu is vier jaar niet zo gek als je weet dat we in tussentijd nog de covidpandemie te verwerken kregen en zanger Sonneillon en gitarist XCIII in die tijd ook nog twee albums uitbrachten met Mānbryne (“Heilsweg: O udręce ciała i tułaczce duszy” uit 2021 en “Interregnum: O próbie wiary i jarzmie zwątpienia” uit 2023). De vrees dat Blaze Of Perdition door de focus op Mānbryne naar de achtergrond zou verschuiven, bleek dus ongegrond.
Wie verwachtte dat “Upharsin” de gothrockelementen van diens voorganger verder zou uitpuren is eraan voor de moeite want Blaze of Perdition zet een stap terug ten opzichte van die ietwat ongebruikelijke richting die de heren toen uitgingen. De Polen trekken terug wat harder van leer en de nogal donkere en pessimistische toon van de nieuwe nummers wordt weerspiegeld in bijpassende beklemmende muziek. Met “Upharsin” wilde Blaze Of Perdition de wonden van de mensheid als collectief openen. Het album reflecteert over hoe mensen de neiging hebben om naar conflicten en strijd te neigen. Hoe religies, politiek en andere aspecten van ons dagelijks leven besmet en gedreven worden door onze lagere instincten terwijl we bereidwillig weigeren te leren van onze eigen geschiedenis, omdat we ervoor kiezen het schaduwaspect van onze psychische realiteit te negeren en te verwaarlozen, wat ons op zijn beurt steeds verder meeneemt in de eeuwige cyclus van geweld. Het is aldus de band waarschijnlijk het meest realistische concept dat ze ooit hadden, met merkbaar minder spirituele neigingen en een veel meer gefundeerde aanpak.
Ook geen intro deze keer want het openingsnummer “W kwiecie rozłamu” slaat vanaf de eerste seconde keihard in. De meeste nummers van Blaze Of Perdition behouden echter zelden dezelfde atmosfeer gedurende de hele duur en dat is nu niet anders. De meer dan acht minuten durende albumopener is waarschijnlijk de meest gevarieerde compositie op “Upharsin“. Wat begint met een vurige woede evolueert al snel naar een meer psychedelische insteek om opnieuw over te gaan in een hels inferno. Beklijvende en melancholische melodieën, geworteld in traditionele black metal, gaan samen met meedogenloze blastbeats en dissonante passages, terwijl emotionele maar wilde zang een gevoel van woede en walging oproept. Dat is niet anders in de overige songs, hoewel het tweede nummer hier van afwijkt, maar daarover later meer.
“Niezmywalne” is een song waarin drummer Wizun enorm wordt uitgedaagd. Net als je denkt dat de man niet sneller meer kan, tovert hij nog een versnelling uit zijn koker. Naarmate deze compositie vordert laat Blaze Of Perdition zijn meer gevoelige kant weer doorschemeren met enkele pakkende melodieën en gevarieerde vocalen als eindresultaat. “Architekt” wordt door de vellenmepper ingeleid en is een wat hoekigere en meer ritmische compositie met enkele hakkende drumpassages, hoewel gaandeweg ook meer melodieuze elementen doorsijpelen. Afsluiter “Młot, miecz i bat” is met zijn quasi tien minuten de langste song op “Upharsin” en ontbrandt instant tot een helse vlammenzee die heel verontrustend klinkt en een duistere atmosfeer opwekt waarin echter ook ruimte is voor melancholische leads die je bij de keel grijpen.
Het tweede nummer “Przez rany” wijkt zoals aangegeven een beetje af van de gebruikelijke modus operandi en is quasi een zeldzame uitzondering want hier blijven de Polen de hele duur in dezelfde stemming hangen. Het is een soort marsachtig volkslied geworden met een bepaalde ceremoniële maar ook opruiende toon. Het ritmisch gezongen refrein onderstreept een soort verwrongen gevoel van opgetogenheid en vervoering. En de bijtende en intimiderende Poolse taal bewijst hierbij wederom uitermate geschikt te zijn voor woeste en felle blackmetalvocalen. Het aangewende tempo is hier aanvankelijk aan de tragere kant, maar zodra een melodieuze leadpartij opduikt, betreden de muzikanten meer kolkende wateren in deze spectaculaire hymne.
“Upharsin” straalt enorm veel klasse uit, omarmt zowel agressie als melodie en laat een in bloedvorm verkerend Blaze Of Perdition horen.
JOKKE: 90/100
Blaze Of Perdition – Upharsin (Metal Blade Records 2024)
1. W kwiecie rozłamu
2. Przez rany
3. Niezmywalne
4. Architekt
5. Młot, miecz i bat
