Op Monte Penumbra’s tweede album “As blades in the firmament“, dat in 2021 via End All Life Productions verscheen, stelden we vast dat de Portugese band een stuk van zijn eigenzinnigheid qua avantgarde/doomy black uit het verleden had ingeruild voor een moderner IJslands blackmetalgeluid waarin disonnanten een grote rol opeisten. Het feit dat Bjarni Einarsson (o.a. Sinmara, Slidhr en meer recent ook Parfaxitas) als slagwerker werd aangetrokken en de plaat in de Studio Emissary van Stephen Lockhart werd ingeblikt, versterkten dat IJslandse aura waarin die plaat gedrenkt was nog meer.

Op dertien december verscheen opvolger “Austere dawning” via het gerenommeerde Norma Evangelium Diaboli. Het duurde niet lang om vast te stellen dat de muzikale composities van bandbrein W.ur (Ab Imo Pectore, Israthoum, ex-Angrenost) nog steeds in een IJslandse atmosfeer baden. “Austere dawning” voelt net zo dicht en diepgaand als de grote leegte zelf aan en is dan ook een chaotische en vormveranderende kracht die de luisteraar naar de rand van de afgrond sleept. Het zwartmetaal van Monte Penumbra straalt kwaadaardige bedoelingen uit terwijl het met een dodelijke intensiteit door de onderwereld glijdt en kronkelt. De sfeer is benauwd en kwaadaardig en wordt aangestuurd door een beknellende dissonantie die wordt ondersteund door strakke, scherpe riffs ontleend aan de tweede golf black metal. Nummers als “Void of quietude” en “Murrain unveiled” durven al eens in een hyperactieve aangelegenheid uit te monden; naar herkenbare kapstokken zoeken vormt op die momenten een grote uitdaging. Elders komt Monte Penumbra echter meer overwogen en ingetogen voor de dag met structuren die een beter te volgen verhaal vertellen.

Bjarni Einarsson excelleert opnieuw achter de drumkit; wat is dat toch met die Portugese bands die hun slagwerker in IJsland gaan zoeken? Angrenost trok voor diens laatste wapenfeit “Magna lua ordem m​í​stica” immers Magnus Skúlason, gekend van ondermeer Misþyrming en Svartidauði, aan. Beide IJslanders weten wat ze doen op een drumstel en zo vormt Einarsson’s inventieve en nauwkeurig gedreven percussie de pulserende ruggengraat voor W.uR’s gelaagde ceremoniële dissonantie. De soundscapes voelen enorm verstikkend aan en leggen de sinistere, onverbiddelijke geest ervan perfect vast. Ex-drummer Mons Vcnt leverde de magnifieke visuele incarnatie van “Austere dawning” aan, evenals de ritualistische intermezzi.

“Austere dawning“serveert zeven explosieve composities en duikt diep in de turbulente sferen van cutting-edge black metal. Puntje van kritiek is dat sommige composities naar een climax lijken op te bouwen, maar een beetje doelloos landen. Enkele fade-outs doen de songs dan ook als onafgemaakt overkomen. Voorts is “Austere dawning” wederom een uitdagende plaat geworden voor de liefhebbers van dissonante en onvoorspelbare black metal.

JOKKE: 80/100

Monte Penumbra – Austere dawning (Norma Evangelium Diaboli 2024)
1. Ab.gott
2. Void of quietude
3. Lux electa
4. Sub forma de animal
5. Murrain unveiled
6. To sleye no beginning but an end
7. Stamen of barrenness