“Conséquences“, de vorige EP van het uit Parijs afkomstige Cepheide liet terug wat vooruitgang horen want “Les échappées“, de tweede full-length die in 2021 wereldkundig werd gemaakt, wist ons niet omver te blazen zoals ouder werk van deze band dat wel deed. Benieuwd of er wederom progressie te horen valt op “Exauce“, een nieuwe EP die vooralsnog in eigen beheer uitgebracht wordt, en het eerste teken van leven nadat de band na de voorgaande release voor onbepaalde tijd on hold gezet werd.

Cepheide valt nog steeds te situeren in de atmosferische postblackmetalhoek, maar de sound op “Exauce” lijkt wat meer kosmisch getint te zijn. Reden daarvoor is de oppervlakkige, steriele en plastic sound van de (geprogrameerde?) drums. In de snelheidsuitbarstingen valt het nog wel mee, maar in de rustige passages blenden de drums voor geen meter met de andere instrumenten en dat vinden we best storend. Cohesie is daardoor soms wat zoek.

“Prana part I” bouwt een bijna ondraaglijke spanning op, getint met melancholische momenten die voornamelijk gecreëerd worden door cleane gitaarlijntjes die doorheen de distorted riffs schitteren. Die lijn wordt in het tweede deel doorgetrokken, maar dit nummer ademt tevens een kolkende ingewikkeldheid uit door met de nodige dissonante elementen te flirten. Wat opvalt is dat Cepheide niet langer meer louter door bandbrein Joseph Apsarah (gitaar, synths, drums) gerund wordt, maar dat oud-bassist Hugo Beauzee-Luyssen terug van de partij is. Doorgaans liggen de dikke snaren in de diepte te ploeteren, maar in het meer dan twaalf minuten durende titelnummer komen ze wat frivoler en speelser voor de dag, vooral in het eerste deel waar de percussie op een tamelijk drukke manier ingevuld werd. Cleane gitaarstructuren weten hier een kosmische grandeur op te roepen, weliswaar gedrenkt in breed uitwaaierende melancholie die in de gitzwarte kosmos uitdeint.

Het feit dat we na de eerste luisterbeurt eigenlijk nooit doorhebben dat Cepheide diens verhaal louter instrumentaal vertelt, is dan weer een positief punt. Vocalen worden met andere woorden geen seconde gemist en de flow van de drie composities waarbij een eb- en vloedaanpak gehanteerd wordt, zit ook weer vernuftig in mekaar. Het abstracte coverartwork sluit dan weer naadloos aan bij de kosmische sonische landschappen die Cepheide met weelderige penseelstroken op een wit canvas schildert. “Exauce” is een geslaagde EP waarbij enkel de artificiële drumsound een kleine domper op de feestvreugde is.

JOKKE: 82/100

Cepheide – Exauce (Eigen beheer 2025)
1. Prana part I
2. Prana part II
3. Exauce