Hoewel we nog steeds in de roes van de laatste Starcave-plaat verkeren, dienen we ons alweer over nieuw werk van de hand van de immer onrustige Atvar te buigen. Deze keer betreft het de zevende langspeler van soloproject Kêres, na Circle Of Ouroborus het meest actieve project met reeds een gigantische output achter zich. Hoewel de regressieve krijtlijnen die voor Kêres destijds uitgetekend werden geen breed spectrum beslagen, weet Atvar toch keer op keer weer net een iets andere draai aan zijn muzikale hersenspinsels te geven. Ook nu weer.

De signature groovende en hypnotiserende riffs van de Finse muzikant zijn instant detecteerbaar zodra “Riding storm“, de opener van “Skryer of the lighthouse“, van zich laat horen. Het is dan ook duidelijk weer een riff-georiënteerd album geworden waarbij er heel wat krachtige, emotionele en pakkende momenten voorbijkomen. Kleppers daarbij zijn ongetwijfeld “Static dance“, “Affirmation of shackles” en “Pluton” waarop het heerlijk wegdromen is. Ook subtiele keyboards spelen een belangrijke rol op “Skryer of the lighthouse” in het schilderen van melancholische, soms al eens kosmisch aanvoelende, thema’s. Een meer triomfantelijke noot horen we in de eerder vernoemde opener en “Heimdallr plays” terwijl de melodielijn in “Hazed monolith” een folky insteek vertoont. Bovendien hebben de nummers een meer traditionele rockstructuur en speelduur. Atvar beschikt niet over de meest gevarieerde strot, maar zijn monotone voordracht helpt wel om de hypnotiserende kwaliteit van de muziek te laten primeren.

De productie van het album is redelijk proper. Je kunt elk instrument prima horen en het geluid is goed in balans. De sound is minder rauw dan voorganger “Eidolon abraxas“, maar ook niet overgeproduceerd of steriel te noemen. Atvar’s oeuvre kennende, zou dat laatste godslastering betekenen. Wat wel opvalt is dat de meer rustige en laidback songs op de eerste kant passeren, terwijl de B-kant meer up-tempo materiaal bevat, hoewel “Starvation rules a war against time” op het einde van de A-kant ook al even wat heftiger weet uit te pakken en “Dawn fades to a Harpocrates song” de B-kant dan toch weer op een mid-tempo manier in gang zet. Desondanks voelt het geheel consistent aan doordat alle songs een samenhangend gevoel en goede flow uitdragen. Met een speelduur van 48 minuten pasten de elf composities onmogelijk op 1 vinylplaat waardoor er werd gekozen om de tracks “Heimdallr” en “Water” op een bijgevoegde 7 inch te persen, een unicum in onze platencollectie voor zover we weten!

Liefhebbers van Forgotten Woods, Joyless, oude Katatonia (denk aan “Brave murder day“), oude Darkthrone en Hellhammer (check de songs “Unremovable” en “Water“) en het andere werk van Atvar tout court, dienen de erg effectieve, complexloze en bijwijlen catchy black metal van “Skryer of the lighthouse” zeker uit te checken, want wat ons betreft behoort deze langspeler tot het beste Kêres-materiaal tot op heden.

JOKKE: 90/100

Kêres – Skryer of the lighthouse (Final Agony Records/Vermines Pestifera 2025)
1. Riding storm
2. Static dance
3. Benben and the hidden sanctuary in the thin air
4. Affirmation of shackles
5. Starvation rules a war against time
6. Dawn fades to a Harpocrates song
7. Unremovable
8. Hazed monolith
9. Pluton
10. Heimdallr plays
11. Water