Het Groningse Elfsgedroch is misschien niet meteen de meest klinkende naam wat betreft black metal van Nederlandse bodem, maar is desalniettemin een band die al enkele mooie releases op haar palmares heeft staan. Het debuut “Op de beenderen van onze voorvaderen” (2017) introduceerde de atmosferische en epische blackmetalstijl van Elfsgedroch, gekarakteriseerd door langgerekte tremolo-riffs, progressieve structuren en een dromerige atmosfeer. Hun muziek is geïnspireerd door de desolate natuur, oude geesten, occulte mythen, donkere legendes en bloedige historische gebeurtenissen van het noorden van Nederland. Op de EP “Dwalend bij nacht en ontij” (2018) hoorden we bijvoorbeeld invloeden uit de folklore van de noordwestkust van Nederland, meer bepaalde de Waddenzee, en op de nagelnieuwe – vooralsnog enkel digitaal beschikbare – EP “Voor de Groningen poorten, hoogmoed eindigt in as” worden we ondergedompeld in het Gronings Ontzet van 1672, een sleutelmoment in de verdediging van de stad tegen de troepen van Bommen Berend.

Gedurende zestien minuten worden we meegenomen naar de jaartallen 1665 en 1672. De strijd en dreiging van deze zeventiende eeuwse veldslagen lijken haast vanzelf vertaald te worden naar riffs die zoals steeds heen en weer pingpongen tussen druk triomfantelijk en meer dromerig, vergezeld van intense, hese en ijle krijszang. Invloeden van een Fluisteraars en in iets mindere mate Turia schemeren wat ons betreft al sinds de begindagen door in het muzikale werk van Elfgedroch, en dat is ook nu weer het geval. De ijle zang refereert dan weer eerder aan de Canadese of Franse scene.

Deze drie nieuwe tracks werden met het nodige gevoel voor dynamiek en dramatiek gecomponeerd. “1665 – De Slag bij Jipsinghuizen” is bij vlagen furieus jengelend, maar geeft ook ruimte aan ingetogen akoestisch gitaarspel. In “1672 – De opmars” voelen we dan weer die onderhuidse melancholie waar een band als Drudkh een patent op lijkt te hebben. “1672 – Gronings ontzet” klinkt als het ware als een symbiose van de twee voorgaande tracks waarbij oorlogszuchtige furie gecombineerd wordt met gevoelens van weemoed.

Elfsgedroch staat bekend om haar benadering van black metal waarbij diepgaande lokale thema’s gecombineerd worden met een rijke, atmosferische sound en dat is op “Voor de Groninger poorten, hoogmoed eindigt in as“, de eerste release sinds voorganger “Gedoemd tot de eeuwige jacht” (2020), niet anders. En nu maar hopen dat er ook snel een nieuwe full-length aankomt.

JOKKE: 81/100

Elfsgedroch – Voor de Groninger poorten, hoogmoed eindigt in as (Eisenwald 2025)
1. 1665 – De slag bij Jipsinghuizen
2. 1672 – De opmars
3. 1672 – Gronings ontzet