Het in Utrecht gebaseerde Verwoed is een graag geziene gast op dit portaal. Reeds van in den beginne (met de “Bodemloos” EP uit 2016) waren we mee in de persoonlijke muzikale reis en spirituele zoektocht van bezieler Erik B. die een voorlopig hoogtepunt bereikte op de eerste langspeler “De val” uit 2019. Sindsdien hebben we lang moeten wachten op nieuw werk hoewel in tussentijd nog wel een tweede leven werd gegeven aan het materiaal dat de muzikant met de pré-Verwoed incarnatie Woudloper opnam. Nu is er eindelijk “The mother“, het nieuwste hoofdstuk in het Verwoed-verhaal dat hopelijk nog niet snel uitverteld is.

Het enigmatische Verwoed speelde in het verleden graag met dissonanten en ietwat abstracte songstructuren, maar op “The mother” laat de muzikant zich van een opvallend melodieuze en iets meer gestructureerde kant zien. Zo horen we niet alleen in quasi elk nummer akoestische gitaren, we worden eveneens op talloze knappe en regelmatig ronduit hypnotiserende melodielijnen getrakteerd. Telkens weer verzwelgen de eclectische, evocatieve en cathartische riffs en de gepassioneerde en in de nodige reverb gedrenkte vurige zang van nummers als “The child” en de meer dan negen minuten durende titeltrack ons. Beide composities vertonen regelmatig de nodige postmetaltrekjes en groots opgezette melodieschema’s die je ook bij een band als Cult Of Luna tegenkomt.

Er werd eigenlijk best veel ruimte gelaten voor lange zangloze passages en enkele puur instrumentale tracks zoals het korte en uit een repetitief gitaarmotief opgetrokken “Seven trumpets” en het bezwerende “A choir of null and void“. Beide zijn onontbeerlijk voor de goede flow van deze plaat, hoewel het de eerste luisterbeurt enigszins vreemd klonk dat de, na dit soort van intermezzo volgende, afsluiter “Death in a rosery” terug met een akoestische inleiding aftrapte. De inleidende track “A prayer of blood and fire” doet het, op wat helder gesproken stem na, ook quasi instrumentaal en zet 35 minuten eerder meteen een emotioneel resonerende toon met zijn aan The Black Heart Rebellion refererende percussie en spirituele mystiek die de spanning gestaag opbouwen. Heel af en toe wordt er al eens een tussenstukje of aanloop wat te lang gerokken, maar voorts zitten de songs erg goed in mekaar en een rustgevend akoestisch stukje krijgt het laatste woord.

Met uitzondering van de climax in het titelnummer en “The madman’s dance“, dat soms de nodige Enslavediaanse invloeden naar voren schuift en een emotioneel beladen leadpartij herbergt, ligt het tempo over het algemeen wat lager dan in het verleden en zijn de drumlijnen minder turbulent. Mogelijks werd het inspelen van de drums daarom deze keer niet uitbesteed, maar het mag gezegd worden dat Erik het ritmisch deel tot een goed einde heeft gebracht. Alleen is echter maar alleen en dus mochten de live-gitaristen Jeroen Vrielink (o.a. ex-Herder, Deathless Void), Michael Bertoldini (o.a. Deathless Void, The Secret) en live bassist Georgios Maxouris (o.a. Dödsrit, Deathless Void) wel opdraven om enkele gitaarpartijen en solo’s vakkundig in te spelen. Die laatste zat trouwens ook achter de knoppen tijdens het opnameproces dat over een lange periode gespreid was en leverde een enorm goede, organische en dynamische sound als eindresultaat af. Het is hoor- en voelbaar dat Erik tot het uiterste is gegaan om de muziek uit zijn systeem te krijgen om alzo van “The mother” een beest van een plaat te maken.

Tenslotte nog even meegeven dat een excuise plaat als “The mother” natuurlijk ook om bijpassend artwork vraagt dat wederom van de getalenteerde schildershand van Terzij De Horde’s Joost Vervoort afkomstig is. Het opvallend muzikale “The mother” maakt het lange wachten meer dan waard en weldra geven we jullie meer inkijk in het totstandkomingsproces van deze magnifieke, meeslepende, hypnotiserende en fascinerende plaat. Einde lofzang.

JOKKE: 92/100

Verwoed – The mother (Wolves Of Hades/Argento Record 2024)
1. A prayer of blood and fire
2. The mother
3. Seven trumpets
4. The child
5. The madman’s dance
6. A choir of null and void
7. Death in a rosary