Het instrumentale trio Russian Circles leerde ik kennen met het album “Station” uit 2008 en sindsdien behoort de band tot één van mijn favorieten binnen het postrock en -metalgebeuren. Daar waar pure postrockbands genre Explosions In The Sky, Mono en Caspian het vooral van hun lang uitgesponnen mooie gitaarlijntjes moeten hebben die melancholie, tristesse en herinneringen aan verloren liefdes bij ondergetekende oproepen, onderscheidt Russian Circles zich door het gebruik van zware metalriffs in hun ruime klankenpallet en zijn hun songs compacter en meer to-the-point. De band uit Chicago presteert het om elke twee jaar met vers plaatwerk voor de dag te komen. Na het erg geslaagde “Empros” uit 2011 is het nu de beurt aan “Memorial”. De plaat opent met het korte “Memoriam” waarbij een sombere akoestische gitaarrif de toon set voor het donkerste album uit het oeuvre van de band. “Deficit” kent een langzaam en onheilspellend begin maar barst helemaal open wanneer halverwege de song zware metalriffs hun opwachting maken. De gitaarmelodie fungeert als het ware als een sirene die je probeert te waarschuwen voor een groot onheil dat zijn opwachting lijkt te maken. Daaropvolgende track “1777” wordt door drummer Dave Turncratz ingezet en beëindigd met een voor hem typerende drumbeat. De drums stuwen het nummer vooruit en worden na een tijdje vergezeld door een mooie gitaarmelodie die zich verder in het nummer ontpopt tot een weemoedige golf van gitaren. De song vloeit over in “Cheyenne” waarin akoestische en tremelo-picking gitaren samen met subtiele strijkers het rustpunt halverwege de plaat vormen. Ook in “Burial” neemt Dave een prominente rol voor zijn rekening met zijn avontuurlijk drumwerk waarin hij de strijd aangaat met de onverwoestbare muur van gitaren die wordt opgetrokken door Mike Sullivan en de pompende bass drones van Brian Cook. Ook hier lijkt het erop alsof de band door middel van donkere gitaarriffs de luisteraar een angstig voorgevoel wilt bezorgen en wilt waarschuwen voor een aankomende orkaan. Het daaropvolgende “Ethel” klinkt zeer wijds en open en is de meest toegankelijke track van het album. “Lebaron” is een andere song die erg heavy uitpakt door de hakkende metalriffs die naar een climax toewerken. De plaat sluit af met “Memorial” waarin het thema van de intro terugkomt maar waarop zangeres Chelsea Wolfe (waar de band net een Europese tournee mee heeft afgewerkt)  met haar feeërieke en duistere klaagzang zorgt voor de enige vocalen op het album. Enig puntje van kritiek is dat het album met 37 minuten nogal aan de korte kant is. Wat er anderzijds wel voor zorgt dat je de repeatknop direct terug induwt nadat de laatste tonen zijn weggeëbd om opnieuw ondergedompeld te worden in de donkere onheilspellende klanken van “Memorial”.

JOKKE: 85/100

Russian Circles – Memorial (Sargent House/Suburban  2013)
1. Memoriam
2. Deficit
3. 1777
4. Cheyenne
5. Burial
6. Ethel
7. Lebaron
8. Memorial