Zowel Sinmara als Misþyrming wisten met hun debuutplaten – respectievelijk “Apothic womb” en “Söngvar elds og óreiðu” – heel wat indruk te maken en black metal zieltjes voor zich te winnen. Voornamelijk Misþyrming surfte op de overrompelende tsunami aan IJslandse black die door Svartidauði in gang gezet werd en is dé band waar alle ogen op gericht zullen zijn wanneer die tweede belangrijke plaat later op het jaar zal uitkomen. Ook bij Sinmara zijn we benieuwd of ze haar sterke debuut zal weten te overklassen. In afwachting van nieuw materiaal, trakteert Terratur Possessions ons alvast op één nieuwe song van beide bloedbroederschappen, netjes verdeeld over twee kanten van een 10 inch vinyl.

Als Sinmara opnieuw een hele plaat kan schrijven als wat het kwintet hier op “Ivory stone” laat horen, wordt dat er één om duimen en vinger bij af te likken. Gitzwarte razernij in de vorm van dissonante Watain-klanken gaat hand-in-hand met een onderhuidse spanning en gevoel voor subtiele melodie, zij het in de vorm van indringende leads met een beklemmend sfeertje. Hoedje af trouwens voor drummer Bjarni Einarsson die de boel vakkundig bijeen mept.

De intro van de song die Misþyrming ten gehore brengt zou zo van Metallica afkomstig kunnen zijn, maar eens de band losbreekt wordt een uitzinnige furie ontketend zoals we van het kwartet gewend zijn. De song klinkt gejaagd en een tikkeltje chaotisch en opgefokt ondanks de transparante productie waarbij de drums iets te veel vooraan in de mix staan. Misschien zitten er ook net iets té veel ideeën in de song verwerkt?

Desondanks een geweldige split die het beste doet vermoeden voor de aankomende nieuwe langspelers van beide kwaliteitbands.

JOKKE: 85/100 (Sinmara: 88/100 –  Misþyrming: 82/100)

Sinmara/Misþyrming – Ivory stone/Hof (Terratur Possessions 2017)
1. Sinmara – Ivory stone
2. Misþyrming – Hof