Ik herinner me nog goed hoe ik van mijn sokken geblazen werd door de eerste live performance die ik zag van Black Narcissus. De sound die het sympathieke duo uit haar minimalistisch instrumentarium – enkel bestaande uit een drum en bas gitaar – wist te persen klonk zo overrompelend en groots dat het bijna ondenkbaar leek dat een tweemansformatie hiertoe in staat was. Nu hanteert een act als Royal Blood wel min of meer een identieke werkwijze, maar Black Narcissus doet het nog gestripter want er komen zelfs geen vocalen aan te pas om muzikale uppercuts uit te delen. Met “Beyond the whispers of common men” presenteren bassist Jesse Massant en drummer Thomas Wuyts hun langverwachte debuutplaat. Vanaf de eerste tonen van de titeltrack is het genieten van het monumentale geluidsspectrum dat beide heren ons presenteren en doen de bastonen de haartjes op mijn armen en masse recht komen. De transparante, warme sound die de plaat via de Breeze Inc Studio meekrijg, is hier zeker debet aan. Het duo bengelt heen en weer tussen pure post-rock (het op meer dan tien minuten afklokkende en ontroerend mooie “There is no greater gift“) en haar zwaardere variant post-metal. Wanneer Thomas in het stevige “May I find beauty in darkness for yours has blinded me” of de afsluiter “Kindred spirit, why do you linger?” blastbeats uit zijn ledematen perst, neigt Black Narcissus zelfs naar atmosferische black metal of blackgaze. De gemene deler van de acht songs die op de plaat prijken, is steevast een donkere en melancholische atmosfeer. In “The last bastille” is de sfeer bij momenten zelfs onheilspellend te noemen, zeker nadat klokken de finale van de song inluiden (even dacht ik dat Metallica’s “For whom the bell tolls” plots ging beginnen). En in “Until we meet again” draaft Ronald Mariën (Stratosphere) op om de korte track van subtiele ambient te voorzien. Dat het duo haar instrumenten tot in de puntjes beheerst, staat buiten kijf (zo mag Thomas zich uitleven in het met gotische klanken opgesmukte “We’re all but wanderers“), maar gelukkig wordt de klemtoon gelegd op het schrijven van pakkende songs in plaats van een show-off aan muzikantschap. Ik ben er zeker van dat bij een volgende release de naam van een platenfirma achter de titel kan vermeld worden, want wat Black Narcissus hier laat horen is steengoed. Een podium als dat van Dunk! lonkt!

JOKKE: 85/100

Black Narcissus – Beyond the whispers of common men (Eigen beheer 2018)
1. Beyond the whispers of common men
2. To walk amongst them, unnoticed
3. The last bastille
4. May I find beauty in darkness for yours has blinded me
5. There is no greater gift
6. We’re all but wanderers
7. Until we meet again
8. Kindred spirit, why do you linger?