De rauwe blackmetalscene die de laatste tijd zo “populair” is, stimuleert het gebruik van wekkers, want meermaals vis je hopeloos achter het net aan als je je alarm niet instelt op het moment dat bepaalde releases te koop worden gesteld. Nu, het gros van de tijd betreft het releases waar eigenlijk geen haan naar zou kraaien als ze niet op een belachelijk laag aantal stuks verkocht zouden worden, en hierdoor eigenlijk eerder verzamelaars aantrekken of imbecielen die de releases nadien voor zo veel mogelijk geld op Discogs willen verlappen. Kapitalisme en rauwe underground black metal, twee zaken die tegenwoordig vaak lijken te rijmen.

Een band uit de Amerikaanse raw black metal waarrond alle heisa voor een keer absoluut terecht is, is Lamp Of Murmuur, en dan heb ik het niet alleen over diens aanstekelijke black metal esthetiek maar vooral ook over de muziek die absoluut de moeite waard is. “The burning spears of crimson agony” is reeds de vierde demo van deze one man band en klinkt van de eerste tot de vierentwintigste minuut über geil. “A burning spear to the heart of dawn” is waar het hier om draait, een meer dan twintig minuten durend werkstukje dat voor de gelegenheid in twee stukken werd verdeeld, aangevuld met een ambient intermezzo en outro. Ambient speelt een belangrijke rol bij Lamp Of Murmuur getuige bijvoorbeeld de “Cursed deambulations of the nocturnal entities” EP die synth bewerkingen bevat van materiaal van de eerste drie demo’s, maar hier blijft het dus beperkt tot twee korte instrumentale tracks. Het eerste deel van “A burning spear to the heart of dawn” schiet meteen furieus uit de startblokken met venijnige riffs waarin we vleugjes Zweedse invloeden horen. Wanneer het tempo wat zakt, stuwen opzwepende ritmes het boeltje, vergezeld van rauwe vitriolen black metal vocalen, verder. Gaandeweg swingt het zelfs haast onze beentjes los! Wat Lamp Of Murmuur van andere bands in deze niche onderscheidt, is dat er hier wel een hele lading memorabele riffs passeren. En het feit dat de productie vrij toegankelijk is voor rauwe black, kunnen we dan alleen maar toejuichen. Ik hoor zelfs basgitaar doorheen de grimmige riffs penetreren begot! Nadat er ons een kort meditatiemoment gegund wordt, gaat het tweede deel verder. Het tempo ligt hier lager, de riffs zijn repetitiever en daardoor ook psychedelischer en opnieuw zorgt de basgitaar voor extra cachet. En ook van een clean gothrock achtig gitaarstukje is Lamp Of Murmuur niet vies. Er passeren best enkele lange instrumentale passages, maar wanneer de zang zich aandient resulteert dat in extreem haatvol, bijna wolfachtig, geschreeuw en gehuil. Naarmate het einde nadert, worden we nog op sacraal aandoende heldere zang getrakteerd.

Geniale EP deze “The burning spears of crimson agony“. Trouwens: bijna gelijktijdig kwam er ook nog een split met Revenant Marquis uit, die ook zeer de moeite waard is, vooral voor onze vriend uit Olympia, Washington dan.

JOKKE: 89/100

Lamp Of Murmuur – The burning spears of crimson agony (Death Kvlt Productions 2020)
1. A burning spear to the heart of dawn (Part I)
2. Meditating in the poisonmists
3. A burning spear to the heart of dawn (Part II)
4. Eternally banished to agony