De bandnaam (en het feit dat Purity Through Fire zijn schouders onder deze release steekt), deed me vermoeden dat Meister Leonhardt van Teutoonse origine is. We hebben hier echter met een Russische entiteit van doen waarachter leden van onder andere Thy Grave, Dekonstruktor, Goatpsalm en Frozen Ocean schuilgaan. En de naamgeving verwijst naar een novelle van de Oostenrijkse schrijver Gustav Meyrink, die in vele van zijn romans esoterisch-mystieke opvattingen uitte, die onder andere elementen bevatten uit het boeddhisme, de joodse en christelijke mystiek evenals de theosofie en alchemie. Eens geen vampire tales, oorlogstoestanden of Tolkien fantasy voor de verandering. Alhoewel, de inluidende klanken van “The coldest fire” roepen meteen een Summoning-achtige fantasiewereld op, maar daar stopt deze insteek dan ook want de navolgende vijf nummers van deze self-titled debuut EP zijn doordrongen van de rauwe blackmetaltraditie zonder echter referenties met de échte ondergrondse raw black metal scene aan te boren, daarvoor is de organische sound toch wel heel wat beter dan de doorsnee stofzuigerproductie. Het eerste échte nummer “The crown of consenescence” laat ons nog wat op onze honger zitten. De galopperende drums en het haatvolle gekrijs dat in schril contrast staat met het bijwijlen melodieuze gitaarwerk dat we voorgeschoteld krijgen, hebben we echt al een triljoen keer eerder gehoord. Het navolgende mid-tempo uitgevoerde “Of things never finished” laat ook niets vernieuwend horen, maar diens melodieuze leads weten de gevoelige snaar wel te raken. “Nystagmus” laat horen dat er ook een bassist in de gelederen zit, alhoewel de basgitaar al snel verdrinkt in het geheel. Het nummer schippert wat heen en weer tussen een black ’n roll aanpak en meer dronende riffs, maar opnieuw is dit spijtig genoeg een wat te onopvallende compositie. Met “Thirst and spiritual infirmity” zakt het tempo wederom en creëert Meister Leonhardt een slome, ietwat depressieve doomy atmosfeer. Naarmate het einde nadert zorgt subtiele koorzang (of zijn het toetsen?) voor wat extra diepte waarna een slepende melodie het over neemt. Het is nu al duidelijk dat de Russische band beter voor de dag komt wanneer het tempo eerder gematigd is. Dat weten ze duidelijk zelf ook want ook het afsluitende, met gitaarfeedback en een drumbeat startende “The greatest of circles” is mid-tempo. Het potentieel is er wel hoor, maar om boven de middelmaat uit te stijgen zal de meester nog wat meer moeten sleutelen aan boeiende songstructuren en beklijvende riffs.

JOKKE: 72/100

Meister Leonhardt – Meister Leonhardt (Purity Through Fire 2021)
1. The coldest fire
2. The crown of consenescence
3. Of things never finished
4. Nystagmus
5. Thirst and spiritual infirmity
6. The greatest of circles