“Black Metal ist Krieg“, wist een Duitse blackmetalband ons ooit te vertellen. Het Nederlandse Helleruin denkt er alvast hetzelfde over want reeds sinds de eerste demo uit 2016 lijkt de heer Carchost tegen vanalles en nog wat ten strijd te trekken. Dat doet de man niet alleen middels zijn soloproject Helleruin, want als drummer is hij tevens actief bij Orewoet waarvan onlangs een heruitgave van diens “Afrodisiacum der vroomheid” EP verscheen. Absolute aanrader trouwens! Met Helleruin koos Carchost ervoor om eerst enkele kleinere releases zoals een demo, split, EP en promotape te lossen alvorens met het zwaar geschut over de brug te komen. “War upon man” is alvast een knaller van formaat en voelt als een dreun van een gespikete vuist in het aangezicht aan. Eenieder die gek is op oldschool black metal zou “plezier” uit deze plaat moeten kunnen halen. Helleruin’s muziek is gestript van overbodige franjes, wars van dissonantie, chaos en techniciteiten en focust zich op de essentie: striemende helse riffs afgewisseld met meer melodieuze passages en leads en een sporadisch akoestisch stukje, basic drumpatronen die echter bijzonder effectief en dynamisch zijn en een opruiende scream. De productie is trouwens uitstekend: alle instrumenten, ja zelfs de basgitaar, zijn mooi in balans zonder dat de rauwheid verloren is gegaan. De mid-tempo schwung zit vanaf opener “None of us” meteen goed en weet de juiste ledematen meteen in beweging te krijgen. Doorheen deze op middelmatig tempo gespeelde partijen waait een ongure frisse Finse wind die aan het poepenolleke van de satanische oorlogsmeester ontsproten lijkt te zijn, maar ook elementen uit de Noorse en Zweedse sound zijn hoorbaar aanwezig, zij het telkens nooit recenter teruggrijpend dan de tweede helft van de jaren ’90. Het elf minuten durende epos “No elegance | Entrenchment” vanop de promotape is opnieuw van de partij en maar goed ook want dit is een erg goed dynamisch en strijdvaardig klinkend nummer waarin ook plaats is voor melancholische momenten. Gevoel voor melodie is een gave die Carchost vast en zeker bezit en die ook in het wat snellere en naar het Poolse Mgła neigende “Passage” verder uitgediept wordt. Wanneer het tempo zakt en de screams wat doorleefder klinken, moet ik dan weer aan een band als het Noorse Knokkelklang denken. Allemaal mooie referenties me dunkt. Sterke melodielijnen maken ook op kant B hun opwachting in het in het Nederlands vertolkte “Naar de aarde terug” en het grotendeels trage maar o zo pakkende “No light shines through” dat doet denken aan de mid-tempo hymnes van Deus Mortem. Dus toch ook wel heel wat Poolse invloeden te bespeuren hier. In het afsluitende titelnummer gaat de zweep er nog eens lekker op en enkele tekstregels weten dat strijdvaardige, doch melancholische gevoel waarrond het bij Helleruin draait perfect te capteren. “War upon man” is een uitstekende plaat die nogmaals bewijst dat ook one-man bands hun zaakjes goed op orde kunnen hebben.

JOKKE: 85/100

Helleruin – War upon man (New Era Productions 2021)
1. None of us
2. No elegance | Entrenchment
3. Passage
4. Naar de aarde terug
5. No light shines through
6. War upon man