De eenzaten uit de zwartmetalen ondergrond houden er doorgaans een noester werkschema op na dan bands met een voltallige line-up. Solomuzikanten hoeven natuurlijk met niemand anders rekening te houden tijdens het schrijfproces. Deze modus operandi resulteert regelmatig in meerdere releases per jaar. Of de kwaliteit dan ook navenant is, laat ik even in het midden.

Celestial Sword is zo’n one-man band die in 2020 sterk debuteerde met “Fallen from the astral temple“. Nadien volgden in sneltempo twee collaboraties met het Canadese Upir, waarvan we “Frozen by midwinter snows“, de eerste, van een kritisch oordeel voorzagen. Op 30 april verscheen weeral nieuw werk in de vorm van een split met het voor mij onbekende Erzfeynd.

Celestial Sword trapt de split in gang met een sfeervol intro, intermezzo en dungeonsynthoutro en drie ietwat compacte songs. Nog steeds lijkt het alsof de zang door een kraai verzorgd wordt in plaats van een man van vlees en bloed. Het maakt Celestial Sword herkenbaar in de grote poule aan rauwe blackmetalbands. Naast de typische love it or hate it-scream bestaan de ingrediënten van Celestial Sword’s muziek uit geprogrammeerd, maar niet storend drumwerk, groezelige riffs en subtiel toetsenspel dat een spiritueel element toevoegt. Niets wereldschokkend en al tig keer eerder gedaan hoor ik u denken. En dat klopt, zo is “O’ Spirit wind! Speak thy nocturnal hymns” muzikaal heel doorsnee en misschien zelfs ondermaats, maar die bizarre vocale invulling maakt dit toch tot een bevredigende luisterervaring. Het slome “Spectral voices of demiurge” wijkt met zijn diepe verhalende vocale aanpak van dit stramien af. Met enkel “Devourer of light to behold the crimson moon” als écht imponerend nummer, doet Celestial Sword me op deze split echter toch wat tegenvallen.

Zoals meermaals het geval is bij splitreleases, leer ik op die manier nieuwe bands kennen. Zo ook in dit geval met het Duitse Erzfeynd. Gelijktijdig met deze release wordt op het grotere Ván Records nog een split van Erzfeynd met Rraaumm uitgebracht. Dat Erzfeynd Duits is hoor je eigenlijk al vrij snel en dat komt niet alleen doordat er in het Duits (of een oudere variant van die taal) gezongen wordt. Twee van de drie nummers die Erzfeynd smeedde (“Idrogant und serpanta” is een feedbackend intermezzo) zijn wat langer qua speelduur dan die van Celestial Sword waardoor er meer tijd is om een verhaal te vertellen middels een dynamisch opbouw. “Hasz” doet me gek genoeg meermaals, zowel qua zang als in de opzwepende passages, aan een band als Invunche denken, hoewel Erzfeynd’s black metal toch eerder naar de licht epische jaren ’90 variant neigt. Scherpe screams worden links en rechts door heldere zang bijgestaan en synths worden waar nodig aangewend om de repetitieve gitaarriffs extra cachet te geven. Akoestische klanken geven “Schatwan weriuuolf” een middeleeuws karakter mee.

Niet onaardige split waarbij Erzfeynd een aangename ontdekking is en Celestial Sword lichtjes teleurstelt. Later op het jaar volgen via His Wounds nog twee splits van Celestial Sword: één met Adrasteia en één met Faceless Spectre. Wel zorgen dat kwaliteit boven kwantiteit gaat zou ik zeggen, want momenteel grijp ik liever terug naar het debuut.

JOKKE: 74/100 (Celestial Sword: 70/100; Erzfeynd: 78/100)

Celestial Sword/Erzfeynd – Split (Dybbuk Productions 2021)
1. Celestial Sword – Blood gate to the eternal crypt
2. Celestial Sword – Devourer of light to behold the crimson moon
3. Celestial Sword – Of blood and sorrow
4. Celestial Sword – O’ Spirit wind! Speak thy nocturnal hymns
5. Celestial Sword – Spectral voices of demiurge
6. Celestial Sword – Thy cursed elegy of thee ancients III
7. Erzfeynd – Hasz
8. Erzfeynd – Idrogant und serpanta
9. Erzfeynd – Schatwan weriuuolf