In 2019 meldden onze landgenoten Thronum Vrondor zich na een afwezigheid van ruim een decennium opnieuw aan het front middels het prima comeback album “Ichor (The rebellion)“. Dat de wederopstanding geen éénmalig feit is naar aanleiding van één of andere midlifecrisis, bewijst het trio met het nagelnieuwe “Dies tenebrosa sicut nox” dat “Een dag zo donker als de nacht” vertaalt en nog geen twee jaar later wereldkundig wordt gemaakt. Voor deze vierde langspeler gingen de heren dichter bij huis een samenwerking aan met Immortal Frost Productions, wat meer steek houdt dan het vorige Singaporese label Pulverised Records.

Eens we enkele nummers ver zijn, moeten we constateren dat Thronum Vrondor deze keer voor een wat meer gestript geluid gekozen heeft en de nadruk overduidelijk op het snellere werk ligt. De experimenten met cleane zang blijven op deze plaat grotendeels achterwege, net als de sporadische bombastische elementen. Opener “To eternal fire” wordt nog wel met de nodige bombarie in gang geschoten en bevat heel wat melodieuze leads. Het nummer ligt hierdoor in het verlengde van de vorige langspeler, maar nadien is het toch eerder een back to the basics-aanpak hoewel een subtiel streepje toetsen links of rechts niet geschuwd wordt.

Het hieronder te beluisteren “Odium humanis generis” is een opgefokt en snel Scandinavisch aanvoelend meloblacknummer dat de concurrentie met de groten van het genre met gemak aankan. Het daarop volgende “Worms” moet alvast niet onderdoen qua intensiteit. Heel even wordt er gas terug genomen, maar niet voor lang. Beuken maar! Zo zou “Ravenous cult“, de absolute banger van de plaat, niet misstaan op een recent Marduk-album.

Wie denkt dat het trio halfweg de plaat wat gas zal terugnemen, is eraan voor de moeite. Drummer Crygh laat horen een heus pak te kunnen drummen en is niet van plan het kalmer aan te doen. Pas in het melodieuze “To pierce the heart of lions” bouwt hij enkele rustigere passages in hoewel het hier toch ook grotendeels rammen en blazen is hoor. De beperkte dynamiek in de nummers is misschien de enige kanttekening die ik bij “Dies tenebrose sicut nox” kan plaatsen, maar de snelheidsduivels onder ons zullen duimen en vingers aflikken. Het kort maar krachtige “Cleanse this world of filth” en afsluiter “What grace is there left to fall from“, waar toch nog plots een heel korte heldere zangpassage in opduikt, blijven immers tot aan het gaatje doorrazen totdat de band er harakiri-gewijs een einde aan maakt. “No sorrow in self destruction. March towards the end. We are the sword. We throw ourselves upon.“

Thronum Vrondor lijkt ervoor gekozen te hebben op “Dies tenebrosa sicut nox” terug meer naar het geluid van de eerste twee platen terug te grijpen. Misschien moet één of ander label “Vrondor I: Epitaph of mass-destruction” uit 2007 en “Vrondor II: Conducting the orchestra of evil” uit 2009 maar eens afstoffen en heruitbrengen?

JOKKE: 83/100

Thronum Vrondor – Dies tenebrosa sicut nox (Immortal Frost Productions 2021)
1. To eternal fire
2. Odium humanis generis
3. Worms
4. Ravenous cult
5. The wolf must roam free
6. To pierce the heart of lions
7. Cleanse this world of filth
8. What grace is there left to fall from