Ook al tast ik qua line-up en achtergrondinfo betreffende het Poolse Codex Nero in het duister, vanaf de eerste luisterbeurt van “The great harvest” lijkt het me vrij duidelijk dat we hier niet met muzikanten te maken hebben die nog groen achter de oren zien. Deze debuutplaat klinkt immers volwassen, doordacht met veel oor voor detail en er wordt strak gemusiceerd. Label van dienst is Liber Khaos Productions, een naam die niet meteen een belletje doet rinkelen aangezien het aantal releases onder hun naam heel beperkt is. Misschien is er wel een link tussen band en label, wie weet?

Codex Nero speelt een hybride vorm van black en death metal, in een moderne, warme, transparante maar krachtige productie gegoten, met heel veel aandacht voor dynamiek, drama en spanningsopbouw en een tikkeltje progressieve techniciteit. Zo weet albumopener “Khaos vortex” je meer dan zes minuten lang op het puntje van je stoel te krijgen zonder dat de song echter, ondanks het vele tromgeroffel, tot een climax komt. Sinistere sfeerzetting lijkt in deze introductiefase het allerbelangrijkste.

Met “Terra nullius” komt daar verandering in, hoewel slechts deels want sinistere soundscapes blijven de ganse rit door hun opwachting maken, de ene keer al meer op de voorgrond dan de andere. Het is een grotendeels mid-tempo song met heel wat gevoel voor melodie en invloeden in het gitaarwerk die, naast klassieke blackmetalakkoorden en wat meer stoïcijnse deathmetalachtige variaties, hoorbaar uit meer moderne en toegankelijkere metalstromingen ontleend worden. Wie zijn portie zware metalen liever ongepolijst lust, is hier ongetwijfeld al afgehaakt.

In “Spiritual hibernation” gaat de zweep erop maar het snelle drumwerk contrasteert met het trage gitaargepingel. Verderop daalt het tempo even met de nadruk die op atmosfeer en melodieus gitaarwerk komt te liggen. Het is niet de eerste keer dat ik heel hard aan hun landgenoten Mord’A’Stigmata moet denken, en ook niet de laatste. Dit ondermeer door de vele rituele mid-tempo grooves, uitgesponnen esoterische postmetalachtige gitaarleads, dramatische riffcascades en intense zang die in “Transmutations code” en het wat snellere “The unborn spirit awakens” middels diepe heldere vocalen ook de verhalende tour opgaat.

Op “Pestis” en “Misanthropy” wordt soms teruggegrepen naar ideeën uit de eerste helft van de plaat. Hoewel dat voor de nodige cohesie zorgt, lijkt het hierdoor ook wel of de inspiratie wat zoek is geraakt. In de vorm van afsluiter “Mavrisma” volgt wel nog een verrassing want deze song werd geschreven door het dark ritual ambient project Corono Barathri. De angstwekkende demonische in het Pools vertolkte vocalen sturen een huivering door mijn ganse lichaam en vormen de perfecte afsluiter voor deze plaat.

De zeven andere nummers hebben met een tijdsframe van gemiddeld zes minuten het ideale kader gevonden om zich in te ontplooien. De gitaarpartijen hebben soms de neiging om harmonische dissonantie en ambient leadwerk te benadrukken als tegenhanger voor de melancholische geluidsmuur die de ruggengraat van de muziek vormt. Gaande van gelaagde weelderige gitaarmelodieën, tot meer sinistere en woeste gevoelens die opgewekt worden, met harmonieën die soms adembenemend klinken en de muziek met een volle en dichte atmosfeer vullen.

48 minuten lang blijft het tempo op “The great harvest” schommelen tussen langzame en doomy secties met laidback drumwerk, mid-tempo partijen en een paar knallende beukstukken, waarbij Codex Nero grotendeels met gratie en grootsheid door haar composities stormt. Zoals aangegeven verslapt de aandacht naar het einde wel wat. Desondanks is dit debuut een aanrader voor fans van het reeds eerder vermelde Mord’A’Stigmata, maar ook van namen als Schammasch of Tombs.

JOKKE: 80/100

Codex Nero – The great harvest (Liber Khaos Productions 2021)
1. Khaos vortex
2. Terra nullius
3. Spiritual hibernation
4. Transmutations code
5. The unborn spirit awakens
6. Pestis
7. Misanthropy
8. Mavrisma