“Poison palinopsia”… De volslagen krankzinnige, angstaanjagende en barbaarse soundtrack voor een nieuwe film van pakweg Gaspar Noë, ingespeeld door de leden van zowel Blud Aus Nord als Dead Congregation, onder invloed van een dodelijke hoeveelheid geestverruimende middelen. Ik zou de thematiek achter deze plaat kunnen aanhalen om je zo een betere beschrijving te geven, maar het geheel voelt zo buitenaards, imposant en tegelijkertijd herkenbaar aan dat ik de nood voel om er een eigen interpretatie aan te geven – en daarbij lijkt elke nieuwe poging tot feitelijk portretteren minder te aarden dan de vorige.

Eén ding is zeker: de drie leden van Qrixkuor zijn erin geslaagd een album te presenteren dat zelfs de meest doorgewinterde fanaten van occulte death metal uit hun lood weet te slaan. Ijle maar memorabele en beklijvende intro’s, outro’s en intermezzo’s worden bijgestaan door een vakmanschap dat me alleen maar heel erg onder de indruk weet achter te laten. De monumentale riffs, uit een bodemloze put zwavelzuur opgetrokken vocalen en de naar eb en vloed alluderende barrage aan drums weten je aandacht moeiteloos bij te houden – sterker nog, bij elke nieuwe luisterbeurt lijkt de band je dieper en dieper in hun helse miasma van hallucinogene waanzin te trekken. Keer op keer weten ze andere lagen en elementen te introduceren: nieuwe tempowissels, opbouwende gitaarlijnen die initieel uit het niets leken te komen, een songstructuur die gebouwd is op het volkomen ontmantelen van je nietige, aardse comfortzone om zo alles wat je liefhebt in één meedogenloze zwier naar de eindeloze nietigheid te verbannen.

De bandleden zijn, naast hun indrukwekkende tijdsbesteding binnen Qrixkuor, ook actief of in het verleden actief geweest in een resem bands zoals Cruciamentum, Vassafor, Grave Miasma, Temple Nightside, Diocletian, Pseudogod, enzovoort. Bands die uiteraard ook bekend staan om hun ongebreideld grove, mystieke en volkomen van de hemel onttrokken sound – al lijkt het niet dat dat hun arme luisteraars had kunnen voorbereiden op de met haat voor het gezonde verstand doorspekte kluif die deze debuutplaat is geworden. Laat je zorgeloos meeslepen in een draaikolk van auditieve cyanide en geniet met volle teugen terwijl je elk contact met de werkelijkheid verliest: er wacht je alleen maar meer desolaat nihilisme op de bodem van deze ontzagwekkende, uitgeholde monolith van onmenselijkheid.

“Poison Palinopsia” is werkelijk een ijzersterke plaat die moeiteloos zijn plekje weet te vergaren in de maelstroom van geniale death-/black metal die ons dit jaar wist te komen vervoegen. Onmisbaar voor elke fan van de groten uit het genre, Essentieel voor wie steeds op zoek gaat naar progressief en uitdagend muzikantschap. Een verbijsterend solide wapenfeit.

JULES: 92/100

Qrixkuor – Poison palinopsia (Invictus Productions – 2021)
1. Serpentine susurrus – Mother’s abomination
2. Recrudescent malevolence – Mother’s illumination