Zo nu en dan laten de Noren nog eens horen dat ze het spelen van gure, ijzige en grimmige Scandinavische black nog niet verleerd zijn. In het geval van Ild (ofte Ildebrann) bijvoorbeeld waarvan de bandnaam gek genoeg als “vuur” vertaald kan worden. In december vorig jaar debuteerde Horgmo, de alleskunner die dit project belichaamt, nog met de prima “Knippe” EP. Nog geen jaar later is het debuut er al dat de titel “Fandens lykteskjær” (“De lantaarn van de duivel”) meekreeg. Screaming Skull Records verzorgt de taperelease en Poisonous Sorcery zal ergens in de komende maanden de vinylversie uitbrengen.

Wanneer we naar deze langspeler vol evocatieve black metal luisteren, ondervinden we geen moeite ons met de figuur op de coverfoto te vereenzelvigen. De gure tremoloriffs laten striemen in ons aangezicht achter en verkleumd door de frostbitten aard van Ild’s muziek zoeken we bibberend en knarsentandend de warmte op aan een knapperend vuur dat we in een afgelegen berghut op deze driekwartier durende tocht eigenhandig aanmaakten. Het intro van het kabbelend beekje dat ons instant naar het toilet deed rennen en de zeven volwaardige nummers die na het ledigen van de blaas volgen, schetsen een melancholisch en somber landschap boordevol atmosferische riffs waarin het gemakkelijk verdwalen is. De bijtende, bevlogen en emotioneel beladen hese screams en jammerende heldere vocalen komen in een song als “Frigivelsen av livsblodet” van ver uit de duistere bossen en vergeten nederzettingen uit lang vervlogen tijden aangewaaid.

Hoewel het tempo in een venijnige song als “Våbønn” al eens de lucht wilt inschieten en “Fanden tok mine beste år” op snelheid en pakkende tremolo’s gestoeld is, wordt het meeste ruimte voorzien voor meer mid-tempo melancholische nummers als “Høyt leker flammene” en het erg pakkende “Syvstakemyra” waarin ik heel wat heidense elementen en heldere zang met (oude) Kampfar vibes noteer. Niet geheel toevallig zijn dit de twee meest epische nummers qua speelduur, beide goed voor meer dan acht minuten ijskoud zwartmetaal. Links en rechts horen we al eens een subtiel fluitje of kort stukje akoestische gitaar, maar met het folkinstrumentarium wordt geenszins overdreven.

“Fandens lykteskjær” kreeg een ruwe en korrelige sound aangemeten, maar valt niet meteen als lofi te bestempelen, daarvoor komt de basgitaar bijvoorbeeld te goed door. Het gevoel van isolement overheerst als primaire emotie doorheen het volledige album, voortdurend uitgedrukt door de droevige en treurige gitaarakkoorden die Horgmo ons voorschotelt. Een geslaagd eerbetoon aan traditionele Noorse black metal is ons verdict over “Fandens lykteskjær” .

JOKKE: 81/100

Ild – Fandens lykteskjær (Screaming Skull Records/Poisonous Sorcery 2021)
1. En lykt i natten (intro)
2. Bekken lukter jern
3. Våbønn
4. Høyt leker flammene
5. Fanden tok mine beste år
6. Frigivelsen av livsblodet
7. Syvstakemyra
8. Vuggevise