Wanneer de heren Blitzer (gitaar en drums) en Botmuyl (zang), die voor de gelegenheid vergaten klinkers te kopen en bijgestaan worden door bassist/gitarist LRNT, de muzikale handen in mekaar slagen, weten we dat dat niet is om jolige schlagermuziek, inhoudsloze pop of dansbare bonkende beats te creëren. Dat bewezen bands als Botulistum en Fluisterwoud reeds en ook Alhistja laat hier middels een gelijknamige eerste demo die via Nomad Snakepit zal uitgebracht worden, geen misverstanden over bestaan.

“Ultralokaal” mogen we met diens opzwepende op punk gestoelde no nonsense ongecompliceerde black gerust als een Ildjarn worshipping band beschrijven, maar een song als “Teringfriedus” ruikt in de eerste helft ook ontegensprekelijk naar Von, geïnfuseerd met de nodige psychedelische elementen in het tweede deel. Een song van dik anderhalve minuut waarin de heren er in slagen een schizofreen geluid te laten horen. Het titelnummer combineert rechttoe rechtaan passages met opzwepende punkgeluiden waarbij de basgitaar een mooie rol toebedeeld krijgt, met een slome sludgy tweede helft.

Wat lyriek betreft zijn de schrijfsels die uit de verrotte pen van BTML kwamen weer om duimen en vingers bij af te likken. Er valt inhoudelijk trouwens wel wat te beleven. Zo verwijst de bandnaam naar een oude naam voor Elst, het grootste dorp van de Gelderse gemeente Overbetuwe tussen de steden Arnhem en Nijmegen. Het oudste document waarin de naam van Elst wordt vermeld stamt uit 726. Hierin wordt de plaats Heliste genoemd. Algemeen wordt ervan uitgegaan dat deze naam van het Germaanse “alhistja” komt wat “heidens heiligdom” betekende. “Teringfriedus” handelt dan weer over Werenfried van Elst of Sint-Werenfridus, een Ierse prediker en de patroonheilige van Elst. Hij predikte in de 7e en 8e eeuw na Chr. in de Betuwe het christendom en werd later heiligverklaard. Volgens een legende werd Werenfridus’ lichaam na zijn dood opgeëist door de inwoners van Westervoort en Elst, waar hij bij leven zelf had gezegd het liefst te willen worden begraven in Elst. Er werd besloten zijn lichaam op een onbemand bootje op de Rijn te leggen en het lot te laten bepalen waar Werenfridus’ laatste rustplaats moest komen. Het bootje voer, tegen de stroom in, naar de Betuwe-oever. Volgens het trio is de legende echter verkeerd vertaald en werd hij door de Duivel naar Elst gehaald.

“Alhistja” is een ideaal muziekje om een doods moment van zeven minuten zin te geven. Straf eigenlijk hoeveel invloeden er in die korte tijdspanne passeren. Benieuwd hoe dit zou uitdraaien op een langere release. Extra punten voor de cow bell die deze demo gezwind in gang zet.

JOKKE: 80/100

Alhistja – Alhistja (Nomad Snakepit 2022)
1. Ultralokaal
2. Teringfriedus
3. Alhistja