Dat fraters Noxathra en Odium Aeternum een sterk naar mirre riekende pot begeesterende occulte black kunnen spelen, werd eerder dit jaar bewezen middels “Trancendentia: The shadow pilgrimage“, de erg overtuigende debuutlangspeler van Lunar Chalice. Beide mysterieuze heerschappen houden er echter nog vele andere bands en projecten op na waaronder ook dit Mysteria Mystica Aeterna waarvan in 2021 het debuut “In the kingdom of shadows” via Narbentage Produktionen verscheen. Wij buigen ons nu met veel plezier over de opvolger “The temple of Eosphoros” waarvoor de oversteek naar Iron Bonehead Productions werd gemaakt. Makes sense aangezien ook Lunar Chalice bij hetzelfde huis zit.

Het promopraatje maakt gewag van voornamelijk Zuid-Europese invloeden die aan de basis liggen van de mystieke black metal van Mysteria Mystica Aeterna. Het ietwat trager dan gemiddeld tempo dan wat doorgaans in het zwartgeblakerde genre geldt, in combinatie met betoverende synths, piano- en akoestische klanken, een niet vergeten basgitaar en de (ondanks hun lange speelduur van zes tot tien minuten) niet al te ingewikkelde songs referentiëren inderdaad menigmaal aan bepaalde oude Helleense of Italiaanse bands of zelfs het Franse Osculum Infame en diens klassieker “Dor-Nu-Fauglith“. Dé plaat waar ik echter meermaals nostalgische echo’s van terug hoorde is Bloodthorn’s “In the shadow of your black wings“, een in mijn ogen ondergewaardeerd album dat echter door GoatowaRex (samen met ander releases van de Noren) een toekomstige rerelease zal krijgen. Zowel het timbre en de korrel van de screams, de meeslepende mid-tempo atmosferen als het belang van het toetsenwerk katapulteren me steevast terug naar die plaat en wanneer het gaspedaal in het hieronder te beluisteren “Thou, whose mouth is a flame“, “The mysteries of death” of het met zijn tien minuten iets te lang gerokken titelnummer wordt ingeduwd, doemen ook het demowerk en “Through times of war” (nog zo’n vergeten parel) van Keep Of Kalessin op, maar dan met archaïscher en eenvoudiger riffwerk in plaats van ijskoude tremolo’s. Ik hoor dus zelf best wel wat Noorse invloeden terug (de eerste drie spells van Gehenna wil ik bijvoorbeeld ook nog wel meegeven) en dan specifiek uit het Trondheim era alvorens er nog maar enigszins sprake was van Nidrosian black metal.

Of de inspiratie voor “The temple of Eosphoros” nu in het noorden of het zuiden werd gevonden, doet er uiteindelijk niet echt toe (hoewel het natuurlijk wel een richtingsaanwijzer is), want waar het om draait zijn de composities, overtuiging en atmosfeer en daar verdient Mysteria Mystica Aeterna drie maal een ruime voldoende op. Telkens ik deze enigmatische tempel van de drager van het licht van de dageraad binnentreedt, wordt ik dan ook overweldigd door een warme zweem van duistere, mystieke en nostalgische gevoelens. Mission accomplished!

JOKKE: 87/100

Mysteria Mystica Aeterna – The temple of Eosphoros (Iron Bonehead Productions 2022)
1. Temple entrance
2. The holy heaven of will
3. Thou, whose mouth is a flame
4. Thelema
5. The mysteries of death
6. The temple of Eosphoros