“Monumenter” van het Noorse Askeregn (en niet de gelijknamig Duitse blackmetalband) is één van die goed verborgen parels wat betreft Noorse black metal. Hoewel deze debuut full-length in 2015 op Terratur Possessions verscheen, is de band mijns inziens niet zo populair als vele van de Nidrosian bands; Askeregn komt dan ook niet uit Trondheim, maar heeft Østre Toten, gelegen tussen Oslo en Lillehammer, als uitvalsbasis. Maar de geografische locatie zou natuurlijk geen rol mogen spelen in het “succes” van een band; misschien heeft het eerder te maken met hun afwezigheid op concertpodia. De line-up van Askeregn was lange tijd in een dichte asregen verhuld, maar ondertussen weten we dat het om het trio E. Rustad (zang, gitaar, drum), F. Granum (gitaar) en H. Robak (bas) gaat en dat één van hen ook achter het geniale Knokkelklang zou zitten.

Lange tijd zag het er naar uit dat we niet meteen op nieuw werk van Askeregn dienden te rekenen, maar dan was daar in 2019 plots een sterke split tussen Askeregn en het Finse Kêres en kondigde labelbaas Ole aan dat een tweede full-length op de planning stond. Deze is nu in de vorm van “Brennende åkres grøde” ein-de-lijk een feit. Ook al liet een nieuwe langspeler lang op zich wachten, aan de formule van Askeregn’s zwartmetaal werd niet veel gesleuteld: het gitaarwerk durft al eens te wringen en dissonante trekjes te vertonen, de screams zijn gortdroog en daardoor super ontvlambaar en het geheel baadt in een lelijke, haatvolle, getormenteerde, chaotische, depressieve en soms ook hallucinogene atmosfeer. Opener “Under dødens måne, under djevelens sol” bevat, net als “Hildring“, ook wel wat punk- en black ’n roll vibes en schiet na de nodige feedback uit de startblokken voor een verschroeiende rit van 40 minuten. Zeker een song als “Inn mot natten” voelt als een kolkende lavastroom aan die alles op haar pad in puin en as legt. Maar de twee prijsbeesten van “Brennende åkres grøde” zijn wat mij betreft het meer dan acht minuten durende “Mitt hjerte er en navnløs grav“, dat alle troeven van Askeregn open en bloot op tafel legt, en vooral de op een dikke elf minuten afklokkende afsluiter “Når ilden har sluknet“. Héérlijk hoe de band er hier in slaagt je het ene moment met zijn atonale riffs een gevoel van onbehagen aan te meten om je daarna middels repetitieve riffs en drumritmes en ondersteund door subtiele orgelklanken op een hallucinogene trip mee te sleuren. Meer van dat graag; iets om verder uit te puren op een volgende langspeler.

Nog even meegeven dat “Brennende åkres grøde” dankzij Bjarte Rolland (Kvelertak) een krachtige grofkorrelige sound meekreeg met heel wat speel- en manoeuvreerruimte voor de basgitaar, wat van deze tweede langspeler opnieuw een schot in de roos maakt. Hopelijk pikken veel blackmetalliefhebbers deze verdomd goeie plaat dan ook op zodat Askeregn wat uit de marge geraakt. De wereld staat in vuur en vlam en Askeregn levert er de perfecte soundtrack voor aan.

JOKKE: 87/100

Askeregn – Brennende åkres grøde (Terratur Possessions 2022)
1. Under dødens måne, under djevelens sol
2. Ekko av tomhet
3. I røyken fra brennende åkre
4. Hildring
5. Inn mot natten
6. Mitt hjerte er en navnløs grav
7. Når ilden har sluknet