Swartadauþuz is duidelijk on a roll in 2022 met reeds maar liefst acht releases waar zijn muzikale handtekening onder prijkt (voor het lijstje verwijs ik graag door naar mijn review van Insikt’s “Wanderings through a cursed mind…“). Deze keer nemen we “Forestrealm eternal” onder de loep, het debuut van Nattfärd dat reeds in juni via Amor Fati Productions op CD verscheen, maar de plaat past beter bij deze tijd van het jaar, vandaar dat we nu pas grondig kennis maken. In de line-up treffen we naast de hyperactieve Zweed ook de Amerikaan Alex Poole en de Zweden Likpredikaren en Förbannelse (deze laatste weliswaar als sessietrommelaar) aan, geen onbekende namen voor wie bekend is met de immense muzikale output van Swartadauþuz. Zo werkte de Zweed reeds samen met Poole in Ars Hmu en Gardsghastr; Likredikaren dook reeds als zanger op in Ars Hmu, Demonomantic, Musmahhu en Summum en de verbindende factor tussen Likpredikaren en Poole is dan weer Ringarë. Förbannelse is tenslotte gekend van zijn werk met Tyranni en Muvitium, maar was ook als gitarist te horen op het Trolldom nummer “Ur nattsvart dimma, mot mossens mörka vatten” van “Av gudars ätt…“. Met deze line-up kan het haast niet anders dat “Forestrealm eternal” een schot in de roos wordt.

Debuut “Forestrealm eternal” kent slechts twee tracks, maar die omspannen tezamen wel een mooie 46 minuten aan erg pakkend zwartmetaal van de bovenste plank. De ene keer hypnotiserend in zijn repetitieve gitaarspel en drummotieven of betoverende mystieke toetsenwerk (dat slechts sporadisch opduikt wanneer de riffs erom vragen), dan weer striemend, haatvol en fel wanneer het gaspedaal ingedrukt wordt en Likpredikaren zijn gif spuwt, maar altijd met een enorme bevlogenheid en passie die de kiekeboebelen aan een rotvaart doet ontluiken. Die riff die rond 12:17 aangezwengeld wordt doet het ‘em keer op keer net zoals degene die iets na 16 minuten wordt ingezet en de ene na de andere apotheose inleidt. Net over de grens van het eerste kwartier valt de muziek stil en luiden vier snaredrumaanslagen een nieuwe wending aan, op zich een beetje vreemd dat dit binnen één en hetzelfde nummer gebeurt, maar “Forestrealm eternal” lijkt enkel omwille van de speelduurbeperkingen van een vinylplaat in twee stukken van 23 minuten te zijn opgedeeld. Naar het einde van het eerste deel toe eisen spookachtige keyboardklanken, clean gitaargetokkel en frivole baslijnen een grotere rol op. Ook het tweede stuk begint met enkele sublieme riffs die, ondersteund door majestueuze toetsen, de nodige grandeur en extase oproepen. De melancholische cleane gitaarklanken die zich vanaf 29:50 minutenlang op een guur briesje verspreiden, voelen dan weer als een eerste winterprik aan. De wolven gaan vervolgens aan het huilen en een nieuwe cathartische lading zwartmetaal wordt op ons afgevuurd, waarbij de oorgasmes zich in sneltempo opvolgen.

Wat een magistrale plaat dit “Forestrealm eternal“! Het enige minpuntje dat ik kan bedenken is dat er qua hoesontwerp een beetje knullig voor het bandlogo op een zwarte achtergrond werd gekozen in plaats van een passende cover die deze evocatieve black metal nog wat extra versterkt. Hopelijk komt de vinyleditie die door Final Agony Records verzorgd wordt nog voor het einde van het jaar uit zodat ik weet wat vragen voor kerst.

JOKKE: 90/100

Nattfärd – Forestrealm eternal (Amor Fati Productions/Final Agony 2022)
1. Forestrealm eternal part I
3. Forestrealm eternal part II