Afsky, Í Myrkri, Afsind, Helge, Gespenst, Ligfaerd, Glemsel, Heaven’s Damnation, Liosber, … de band tussen het Duitse Vendetta Records en Deense black metal gaat al enkele jaren mee. De vele releases van deze relatief jonge bands en de landgenoten van de Korpsånd-circel laten zien – en vooral – horen dat Denemarken stilaan uit de schaduw van de Noorse, Zweedse, Finse en IJslandse scene probeert te klauteren. Met Kold viste het label enkele jaren geleden de zoveelste interessante speler uit de bloeiende Deense blackmetalscene op. Er verscheen een self-titled debuut-EP in 2021 en nu is het tijd voor het échte werk, namelijk een eerste langspeler in de vorm van “Intet mere er“, alhoewel de EP met 38 minuten speeltijd qua lengte amper moest onderdoen voor deze full-length die op 44 minuten aftikt.

Als je dan ziet dat er “slechts” vijf composities op de tracklist prijken, maakt een snelle rekensom duidelijk dat de tracks die het braaf ogende duo Nicklas Johansen (bass en gitaar) en Mathias Skov Samsø Jepsen (drums en zang) schreven bovengemiddeld lang duren. Dit volwaardige debuut leunt, net zoals de EP, op de traditionele formules van de tweede golf black metal. Met een constant oog voor melodie en ritmische variatie put Kold uit de klassieke elementen uit de jaren ’90 die het duo in een modern jasje probeert te steken. De songs worden grotendeels door indringende en pulserende blastbeats voortgestuwd waarover een haast continue stroom aan scheurende en zwepende tremolopartijen raast die al eens in typische postmetalcrescendo’s durven uitmonden. Ook de eb- en vloeddynamiek die we meermaals terughoren leunt aan bij het post(black)metalgebeuren. Deze muzikale formule levert vijf contrastrijke verhalen op over de fragiele capriolen van het leven, de destructieve aard van isolatie, de sombere kant van escapisme evenals de gelukzaligheid van de schepping.

Mathias Skov Samsø Jepsen beschikt over een stel in vitriool gedrenkte stembanden die door merg en been krijsen, een trucje dat de slagwerker uitermate goed beheerst, maar op vlak van screambereik en -dynamiek had wat meer variatie welgekomen geweest. Op zijn meest extreme momenten leunt Kold al eens tegen het meesterlijke Spectral Wound aan hoewel de Canadezen een geluid hebben dat heel duidelijk op oude-Gorgoroth geënt is, en er in het geval van Kold geen eenduidige referentieband kan aangeduid worden. De moderne, maar niet overgeproduceerde sound, maakt dat deze priemende, ijskoude, maar toch behoorlijk melodieuze black metal keihard uit de boxen knalt.

De extreme en bijtende stukken in de composities mogen dan misschien wat onderling inwisselbaar klinken, het zijn de melodieuze spanningsbogen en pakkende, soms al eens lang uitgesponnen, tremoloclimaxen die de klappertandende kippenvelfactor van “Intet mere er” de hoogte injagen.

JOKKE: 81/100

Kold – Intet mere er (Vendetta Records 2023)
1. Vinden, den kalder dit navn
2. Ødeland
3. Forgabt i virvar
4. Et mørke
5. Nattefrost