Cruciamentum, Obituary, Sulphur Aeon, Tomb Mold, Carnation, … er verscheen best wel wat moddervette death metal in 2023, ook al halen veel van deze releases ons portaal niet. Laten we daar dus maar eens wat verandering in brengen met dit “Procul his“, tweede langspeler van het Duitse Drowned dat al meer dan drie decennia op de teller heeft staan, waarvan het grootste deel geteerd werd op het uitbrengen van verschillende demo’s. In 2014 was er dan eindelijk na heel wat line-up wissels en hiaten het debuut “Idola specus” nadat gitarist/oprichter T 1 (ex-Necros Christos) enkel jaren eerder versterking had gevonden in de personen van zanger/bassist G en drummer T 2, beiden tevens actief in Essenz. Ik zag de band enkele jaren geleden aan het werk op een Nidrosian Black Mass waar de groovende old-school death metal van het trio voor een aangename en verfrissende set zorgde tussen al het pikzwarte geweld van bands als Urfaust, Cult Of Fire, Svartidauði en Misþyrming. Daar hun optreden me bijgebleven was, besloot ik deze tweede full-length, die dus maar liefst 10 jaar op zich heeft laten wachten, uit de resem deathmetalreleases die ons maandelijks bereiken te pikken.

Veel meer dan binnenkomer “Star tower“, het nakomende meer dan zeven minuten durende doomy “Phantom stairs” en het vurige “Man in devil in man” is er niet nodig om te herontdekken dat de rollende basdrumgrooves, verschroeiende deaththrash, felle tremolo’s en met doom beladen klaagzangen die me van hun set zijn bijgebleven ook op plaat ongebreideld uit de speakers knallen. Er zit tevens een extra morbide en esoterisch laagje aan het doodsmetaal van Drowned, vandaar dat we dit heel goed smaken. Wat ons verder aanspreekt bij deze Duitsers is dat hun composities goed uitgekiend in mekaar zitten waarbij er met strakke spanningsbogen, dynamische tempowissels en onverwachte overgangen gespeeld wordt zonder daarbij al te technisch voor de dag te willen komen. Groove en het op de proef stellen van de nekspieren lijken de twee voornaamste doelen te zijn die de heren voor ogen hebben met hun muziek.

De diepe doodsrochel van G doet oude beschavingen op hun grondvesten daveren, T 2’s basdrums rollen als een pantsertank over het slagveld en de riffs van T 1 meanderen tussen aanstekelijke headbanggrooves en meer mysterieuze doomatmosferen. Subtiele synths geven “Phantom stairs” nog wat extra mystieke flair terwijl in “Seed of bones” een mellotron opdraaft. Ter hoogte van “Blue moth vault” durft de aandacht te verslappen, maar Drowned leek het in de mot te hebben door met enkele onverwachte breaks voor de dag te komen die het tempo plotsklaps de hoogte of laagte insturen. Afsluiter “Chryseos vas” is de tweede compositie die op meer dan zeven minuten speeltijd afklokt, maar deze weet geen minuut te vervelen door diens schwung, uitgekiende riffs en afwisselende grooves.

“Procul his” kreeg een erg lekker diepe en organische old-school sound aangemeten waarvoor Tobias Engl en Michael Zech productiegewijs optekenen waarna Patrick W. Engel de mastering verzorgde in zijn Temple Of Disharmony. Wereldschokkend is het in een abstracte hoes gestoken “Procul his” niet, maar het is wel een plaat die dankzij zijn in duisternis gehulde infectueuze grooves liefhebbers van Morbid Angel of Sulphur Aeon ongetwijfeld zal kunnen bekoren.

JOKKE: 82/100

Drowned – Procul his (Sepulchral Productions 2024)
1. Star tower
2. Phantom stairs
3. Corpse God
4. Malachite mirror
5. Man in devil in man
6. Blue moth vault
7. Seed of bones
8. Chryseos vas