Het Deense Serpents Lair belandde in 2020 in een diepe winterslaap om uiteindelijk in die gedaante nooit meer te ontwaken. En dat is best jammer getuige de drie sterke releases die ze op de mensheid loslieten. Alles begon in 2014 met de veelbelovende “Demo MMXIV“, een voorproefje voor de eerste en enige langspeler “Circumambulating the stillborn” die een jaar later volgde. Na de nodige vertragingen kregen we in 2018 nog de “Perpetual hunger” EP voorgeschoteld die tien jaar na oprichting Serpents Lair zwanenzang blijkt te zijn. Maar niet getreurd want Serpents Lair heeft haar oude huid afgeworpen en is verveld tot de nieuwe gedaant Frelser waarin we de heren L. Omnicrusher (basgitaar, zang), R.Inquisitorturer (drums) en M. Antecursor (gitaar, zang) aantreffen, ofte drievierde van de Serpents Lair line-up.

De muziek die Frelser op diens eerste demo laat horen bewandelt wel een enigszins ander pad dan de mix tussen Franse en IJslandse elementen die met de oude formatie gebracht werden. De orthodoxe black wordt deze keer met een fikse scheut black ’n roll gekruid, getuige ook een coverversie van Darkthrone’s “Too old too cold” die de demo afsluit. “Slagosian black metal” noemen ze het zelf maar dat verwijst eerder naar de Sjælland regio waaruit de band afkomstig is dan dat het op de muzikale koers duidt.

Nu zijn de vel van het huid scheurende corrosieve riffs wel nog duidelijk in de meerderheid vergeleken met de swingende black ’n roll. De eerste riff van opener “The measure of man” tovert al meteen een grootse glimlach op onze tronie en laat weten dat dit amper fout kan gaan. Middels “Ave rex regum” laat Frelser horen dat het niet allemaal rammen en blazen hoeft te zijn, maar dat het trio ook midtempogewijs goed voor de dag komt. Hier dringt de basgitaar ook het meest doorheen de riffmuur. De intense en zwaar hakkende drumpartijen staan vrij hard vooraan in de mix en lijmen het geheel strak aan mekaar. De vocale benadering is enigszins nieuw te noemen als je wil vergelijken met Serpents Lair aangezien ze balanceren in de schemerzone tussen raspend en helder. Het geeft een unieke twist aan de black metal van Frelser, hoewel ik in het tussen vurige zwartgeblakerde aggressie en opzwepende rock switchende “Frelser” toch wel meermaals aan Attila moet denken. Eindigen doen de heren zoals gezegd met een hulde aan Fenriz en Nocturno Culto en dat voor de verandering eens niet met een track van hun onheilige blackmetaltrilogie.

Serpents Lair is dood. Lang leve Frelser!

JOKKE: /85/100

Frelser – Demo MMXXIV (Vendetta Records 2024)
1. The measure of man
2. Frelser
3. Ave rex regum
4. Too old, too cold (Darkthrone cover)