Hoewel “Avodah zarah” reeds de tweede full-length was voor het Italiaans-Poolse gezelschap Amalekim, vormde het in 2023 onze eerste échte kennismaking met deze internationale band. En van dat eerste contact waren we best onder de indruk getuige de score van 85 op 100 die we die plaat toebedeelden. Twee jaar later staan de heren op onze deur te beuken met “Shir hashirim” onder de arm. Deze derde langspeler omarmt wederom het occulte, het profane en het hermetische, niet alleen in de muziek, maar ook in het concept en de teksten, dat werd waarschijnlijk al duidelijk bij de albumtitel. ‘Shir HaShirim’ is Hebreeuws en betekent letterlijk “Het Lied der Liederen”. Het is een van de boeken in de Hebreeuwse Bijbel (Tanach) en maakt ook deel uit van het Oude Testament in de christelijke Bijbel, waar het vaak wordt aangeduid als het Hooglied van Salomo. Anders dan andere Bijbelboeken bevat het geen wetten, profetieën of geschiedenis, maar is het een dialoog in poëzievorm tussen geliefden.

Net als bij voorganger “Avodah zarah” keert het concept van inversie als een rode draad terug en staat de Bijbelse metafoor centraal. In dit geval leent de parabel van de twee moeders en Salomo, zoals afgebeeld op de knappe albumcover van de hand van Igor Datkiewicz, zich voor een complexe interpretatie. De rol van macht en de keuze om zich daaraan te onderwerpen, dogmatisch gezag en verwijzingen van de goddelijke wet in het dagelijks leven, zijn in werkelijkheid fragiel en niet zo onwrikbaar. De aanwezigheid van alchemistische en occulte verwijzingen uit verschillende tradities is bedoeld als een reis voor de ervaren luisteraar, maar komen op ons toch eerder trendgevoelig over.

Ondanks het feit dat er wat meer met dissonanten wordt gespeeld, bevat quasi elk nummer ook wel een pakkende, zeg maar gerust catchy, melodieuze hook. Zanger/gitarist Mróz is van Poolse origine en samen met drummer Ktulak injecteert die in een song als “Chant II: Shir hashirim” heel wat Mgła-invloeden. Luister maar eens naar die swingende hihataanslagen die de trage hoofdgitaarriff heel wat extra schwung meegeven. De melodieuze lead in het na een serene start openbrekende “Chant III: Mesharet haShilton” is dan weer met een melancholisch vleugje Paradise Lost afgekruid.

Het tempo ligt aan de hoge kant; een song als het met bombastische en omineuze gezangen ingeleide “Chant V: Tanur nitzchi” rent als een cheetah op haar prooi af, hoewel de spurt niet de gehele compositie door wordt aangehouden. Het is een mooi voorbeeld van een dynamische en gevarieerde song met tal van symfonische accenten en verhalende vocalen. Black metal leent zich doorgaan voor langere nummers die zich onthullen door herhaling en het opbouwen van ruwe,  onherbergzame landschappen, Composities van meer dan zes minuten zijn dus geen uitzondering in het genre, maar Amalekim gaat op “Shir hashirim” voor een meer beknopte en compacte aanpak van gemiddeld vier à vijf minuten waarbij regelmatig pakkende gitaarleads geshowcased worden die boven eerder eenvoudige melodieuze metalgitaren uitpieken.

Het occult geflirt, de catchy maar gelaagde songs en de moderne productie met mix en mastering verzorgd door bassist Azghâl maken van Amalekim een band die waarschijnlijk gretig aftrek zal vinden bij het brede publiek en liefhebbers van bands als Mgła, Uada en Gaerea. Persoonlijk vinden we Amalekim wat te toegankelijk geworden, hoewel we best enkele keren met plezier naar “Shir Hashirim” geluisterd hebben.

JOKKE: 79/100

Amalekim – Shir Hashirim (Avantgarde Music 2025)
1. Chant I: Ra’al zorem
2. Chant II: Shir hashirim
3. Chant III: Mesharet haShilton
4. Chant IV: Sodot haYekum
5. Chant V: Tanur nitzchi
6. Chant VI: Tisha daltot
7. Chant VII: HaKa’as haNachash
8. Chant VIII: Mishteh malkhuti